ASV 4 naar nipte winst op Veenendaal 3

De opdracht was even simpel als noodzakelijk. Er moest gewonnen worden van Veenendaal 3. En dat met maar liefst vijf invallers, want Murat Duman, Désiré Fassaert, Siert Huizinga en Tony Hogerhorst waren met ASV 3 naar Amsterdam. De uitvoering zou dus waarschijnlijk een stuk lastiger worden dan de opdracht formuleren. De vaste spelers namen echter hun verantwoordelijkheid en daarmee haalden ze de druk weg bij de spelers van ASV 5. Kees Sep opende met een degelijke remise tegen Mike van Niel. Daarna viel een meevaller te noteren. Lange tijd stond Ruud Wille wel goed, maar na een afwikkeling ontstond een eindspel waarin Johan van den Brink het loperpaar had. Een klein zetje van de oud-ASV-er hielp onze secretaris echter in het zadel. Met een penning won hij een stuk en de partij. Gerben Hendriks vocht een strijd op leven en dood met Dennis Flohr. Terwijl er een mataanval gelanceerd werd, wis Gerben Hendriks echter dat er steeds een vluchtveld was. De counter was vervolgens messcherp. Twee punten voor met uitzicht op de winst was al haast een reden voor feest, want dit seizoen was er tenslotte pas één schamel puntje gescoord. Ook Anne Paul Taal had intussen de weg naar voordeel gevonden, maar dat had wel veel bedenktijd gekost. In gewonnen stelling ging daardoor het punt toch naar Marcel Flohr, omdat na 37 zetten de tijd op was. Martin Weijsenfeld herstelde echter de marge van twee punten. Ron Flohr ging zonder te ontwikkelen in de aanval en bleef vervolgens met een onbeschermde koning in het midden van het bord achter. Martin Weijsenfeld won twee pionnen en de partij. De 2-4 kwam van Erik Wille. Onze voorzitter speelde weer eens langs de randen van het ravijn en soms er dwars doorheen. Juist toen de remisemarges weer in zicht kwamen, blunderde Erik Wille een pion weg en leek de winst alsnog naar Arjen Loonstra te gaan. Er waren echter praktische tegenkansen, zodat een tactisch remiseaanbod uitkomst bood. Rob Huberts speelde een moeizame partij. De ASV-er leverde een pion in met als compensatie het loperpaar. Dat bleek niet voldoende. Ivo van der Gouw stelde uiteindelijk met een remise de winst veilig. In een volkomen gesloten stelling was er voor niemand eer te behalen. Dat zag ook Benno van der Veen in. Hoewel de uitslagen in de andere wedstrijden niet onverdeeld gunstig waren, heeft ASV 4 weer aansluiting gevonden bij een grote groep ploegen. Handhaving moet zeker nog mogelijk zijn.