ASV 2 ver onder maat tegen PSV/DoDo

Als je verliest van de onderste en die komt bovendien ook nog eens zonder de kopman, dan moet je in eerste instantie de hand in eigen boezem steken. Dit had nooit mogen gebeuren. Toch zijn complimenten op zijn plaats voor de Puttenaren. Iedere kans die er kwam, benutten ze koelbloedig en zo haalde PSV/DoDo de eerste KNSB-zege uit de geschiedenis van de club.

ASV 2 opende al slecht. Weliswaar was er nog een voorsprong door Theo Jurrius' zege op Reinier de Boer. Het actieve stukkenspel was hier belangrijker dan een pionnetje. Maar na deze vlotte winst vielen er al snel drie tegenvallers te noteren. Fred Reulink dacht een zet extra te hebben in de opening. Maar de zet die hij extra deed, was een hele slechte. Ruben Kuijper wist dat en profiteerde snel. Ook Jan Knuiman verloor. De supersub van de zaterdagteams miste in goede stelling een mooie zet van Geurt Peter van den Brink. Ineens viel de stelling als een kaartenhuis ineen. Tegenvallend was ook de remise van John Sloots. Zijn stelling was lange tijd erg goed tegen Jasper Valstar en het krachtsverschil was op papier ook nog eens enorm. Toch wist onze routinier geen gat in de Puttense defensie te schieten. Sander Berkhout probeerde het lang tegen Ewoud 't Jong. De gelegenheidskopman van PSV/DoDo gaf echter geen krimp. En zo eindigde ook dit duel in een puntendeling. Datzelfde gold voor Sjoerd van Roosmalen tegen Olger van Dijk. Met twee torens tegen de dame was er in het lastige eindspel niets te halen. En zo keek ASV 2 tegen een 2½-3½ met nog twee partijen te gaan die weinig perspectief boden op een punt. Koert van Bemmel won nog wel. Een toreneindspel met een pluspion werd door Koert van Bemmel met vaste hand naar winst gevoerd. Mark Kortrijk had daarin niets in te brengen. Invaller Ruud Verhoef was in het middenspel een kwaliteit kwijtgeraakt, maar dankzij een sterk loperpaar was er nog perspectief. Kasper Dokter speelde het voordeel echter uitstekend uit. En toen de stelling open kwam, kon Ruud Verhoef niet verhinderen dat Kasper Dokter afwikkelde naar een lopereindspel met twee vrijpionnen meer. Een nipte nederlaag restte. Wonden likken en in de volgende wedstrijd de ruggen rechten is het devies.

Ook ASV 3 wint van Bennekom

Al jaren is Bennekom een van de kandidaten voor de promotieplaatsen. Steeds gaat het ergens mis en meestal doordat er één sterker team meedoet. De laatste jaren zijn de teams van ASV de grootste hindernis voor Bennekom. Zo werd vorig seizoen en eerder dit seizoen al verloren van ASV 4 en nu weer was ASV 3 een te groot obstakel voor de Bennekomse schakers. Kees Sep opende de score met een puntendeling. Terwijl Bert Duijker best nog wat had kunnen proberen, koos deze toch voor een vredesvoorstel. Kees Sep accepteerde gretig. Te meer daar er op de andere borden door de ASV-ers mooie dingen gedaan werden. Wouter Abrahamse zette een aanval op tegen invaller Chris van Oosterwijk. Tegen de tijdcontrole werd de druk te groot voor de Bennekommer. Op vrijwel hetzelfde moment won ook Martijn Boele. Martijn Pauw was nog wel goed uit de opening gekomen, maar met de teruglopende tijd werd de kwaliteit van de zetten ook minder. Met toren en vier pionnen tegen twee stukken kreeg Martijn Boele de overhand en in tijdnood gaf Martijn Pauw ook nog eens een kwaliteit. Dat was teveel van het goede. Gerben Hendriks speelde tegen Jan Wouters en dan weet je dat de degelijkheid het van het spektakel gaat winnen. Beide partijen maakten geen fouten en remise was dan ook logisch. De mooiste partij van de middag was van Remco Gerlich. In het middenspel kreeg de ASV-er van Wim Thieme twee stukken voor de toren. Al snel had de ASV-er ook aanval en die rondde hij met een fraai mat af. Voor Bennekom was de gifbeker echter nog lang niet leeg. Invaller Ruud Wille stond aanvankelijk niet best tegen collega-invaller Martin Markering. In de tijdnoodfase ging Markering echter in de fout. Ruud Wille won met een tussenschaak een stuk. In de vliegende tijdnood raakte Ruud Wille die wel weer kwijt, maar wat restte was een gewonnen eindspel. Een snelle vrijpion besliste. Als het met Bennekom niet loopt, dan is er altijd nog Hotze Hofstra voor positief nieuws. In het prachtige grand-café van het Lorentz was dat deze keer echter ook niet zo. Daan Holtackers speelde misschien wel zijn beste partij voor ASV ooit. De captain van het tweede en het derde hield de stelling in evenwicht en won in het eindspel een pion. Dat voordeel bleek beslissend. 6-1.... ongekende weelde. De laatste partij was tenslotte nog voor Bennekom. Ed de Beule had al lang een positioneel voordeel. En hoewel hij volgens zijn captain en oud-ASV-er Rini Kreeft directe winst miste, won Ed de Beule in het eindspel overtuigend van Ivo van der Gouw. ASV 3 is zo na de dramatische opening van het seizoen tegen ASV 4 weer helemaal terug. Het 3e team is nu met ASV 4 de achtervolger van het nog ongeslagen Het Kasteel uit Wijchen.

ASV 4 herstelt zich ten koste van De Toren 2

ASV 4 had na de nederlaag in Wageningen wat goed te maken. Wellicht was een stadsderby daar wel een prima gelegenheid voor. De Toren 2 was de gevaarlijke tegenstander; een team dat dringend de eerste zege nodig heeft. Het duel begon voorspoedig. Anne Paul Taal kreeg een centrumpion cadeau van Rein Visée. Dat gaf hem meteen actief spel. Anne Paul Taal benutte de kansen ten volle. Na 18 zetten gingen de stukken in het doosje. Paul Tulfer kwam aanvankelijk wel goed te staan, maar gebrek aan tijd dwong hem tegen Renze Post tevreden te zijn met een puntendeling. De voorsprong werd hierna weer groter. Koen Maassen van den Brink speelde een gelijkopgaand duel met Ron Engelen. In het eindspel had de ASV-er de actieve toren. Na pionwinst was het snel klaar. Ook Siert Huizinga won in het eindspel. Een pluspion was in het dubbeltoreneindspel tegen Niels Matser voldoende voor de 3½-½. De beslissing was echter nog geenszins gevallen. Op de meeste borden had De Toren 2 de beste kansen. Toch pakte ASV 4 in de tijdnoodfase al direct de zege. Jan Willem van Willigen had tegen René van Alfen met handig spel een pion gewonnen. De oud-ASV-er maakte echter een enorme blunder, waardoor René van Alfen hem mat kon zetten. Vrijwel direct daarna tekenden Paul Schoenmakers en Mathieu Roskam de vrede. In hun partij was het evenwicht nooit echt verbroken. In de resterende twee partijen bleek met de eindspeltechniek van de Torenaren niets mis te zijn. Thomas van Nispenrode had tegen barth Plomp de betere pionnenstructuur. In een afwikkeling raakte Barth Plomp dan ook een pion kwijt. Thomas van Nispenrode speelde dat voordeel met vaste hand naar winst. Ook Ben McNab benutte een eindspelvoordeel tegen Tony Hogerhorst ten volle. Door de actieve stukken optimaal neer te zetten, wist Ben McNab twee pionnen te winnen. De weg naar de winst was vervolgens lang en degelijk. ASV 4 won zo met 5-3 en kwam daardoor op de tweede plaats.

4e ronde: winst en verlies voor ASV-teams

ASV 1 – Charlois Europoort 1 2½-5½
1. Otto Wilgenhof (2216) – Mher Hovhanisian (2482) 0-1
2. Eelco de Vries (2211) – Valery Maes (2141) 0-1
3. Wouter van Rijn (2177) – Julian van Overdam (2123) 0-1
4. Richard van der Wel (2084) – Michel de Wit (2267) 0-1
5. Peter Boel (2079) – Jan van Overdam (2027) 0-1
6. Dirk Hoogland (2152) – Marco Kirana (2200) ½-½
7. Léon van Tol (2165) – Roger Meng (2214) 1-0
8. Frank Schleipfenbauer (2040) – Jan Frederik Lagrain (2074) 1-0

ASV 2 – PSV / DoDo 1 3½-4½
1. Sander Berkhout (2115) – Ewoud ‘t Jong (2100) ½-½
2. John Sloots (2046) – Jasper Valstar (1739) ½-½
3. Sjoerd van Roosmalen (2069) – Olger van Dijk (1977) ½-½
4. Koert van Bemmel (2064) – Mark Kortrijk (1922) 1-0
5. Fred Reulink (2017) – Ruben Kuijper (1883) 0-1
6. Ruud Verhoef (1763) – Kasper Dokter (1724) 0-1
7. Theo Jurrius (1998) – Reinier de Boer (1628) 1-0
8. Jan Knuiman (1893) – Geurt Peter van den Brink (1791) 0-1

ASV 3 – Bennekom 6-2
1. Martijn Boele (1997) – Martijn Pauw (1980) 1-0
2. Daan Holtackers (1993) – Hotze Hofstra (2205) 1-0
3. Ivo van der Gouw (1924) – Ed de Beule (2019) 0-1
4. Gerben Hendriks (1861) – Jan Wouters (1915) ½-½
5. Ruud Wille (1873) – Martin Markering (1910) 1-0
6. Kees Sep (1915) – Bert Duijker (1860) ½-½
7. Remco Gerlich (1927) – Wim Thieme (1905) 1-0
8. Wouter Abrahamse (1983) – Chris van Oosterwijk (1813) 1-0

ASV 4 – De Toren 2 5-3
1. Barth Plomp (1935) – Thomas van Nispenrode (1986) 0-1
2. Paul Schoenmakers (1913) – Mathieu Roskam (1967) ½-½
3. Koen Maassen van den Brink (1903) – Ron Engelen (1867) 1-0
4. Anne Paul Taal (1941) – Rein Visée (1872) 1-0
5. Paul Tulfer (1783) – Renze Post (1819) ½-½
6. René van Alfen (1818) – Jan Willem van Willigen (1836) 1-0
7. Tony Hogerhorst (1825) – Ben McNab (1799) 0-1
8. Siert Huizinga (1859) – Niels Matser (1736) 1-0