ASV 2 niet groots tegen De Pion

Na de gelukkige zege op Het Witte Paard 2 uit Sas van Gent wachtte een lastige uitwedstrijd tegen De Pion. Dat het moeilijk zou gaan worden, was kennelijk ook al in de koppies van de spelers gaan zitten, want het spel was op sommige borden niet groots. En de spelers beluisterend is dat een eufemisme. De wedstrijd kende een slome start met twee bloedeloze remises. Koert van Bemmel tegen Jan van Mechelen en Richard van der Wel tegen Ludo Tolhuizen zullen waarschijnlijk niet met diagrammen opgeleukt in ASV-Nieuws opduiken. De partij van Martijn Boele echter wel. Onze ASV-er zal de walging over zijn slechte schaak zonder twijfel van zich af willen schrijven. Zelden zal Pim Eerens zo weinig tegenstand gehad hebben, dus dat belooft een serie diagrammen. Hierbij is respect voor de Roosendaler op zijn plaats voor het benutten van de geboden kansen.  “Het was verschrikkelijk”, wist Martijn Boele nog te melden. Bij Frank Schleipfenbauer was het spel een stuk beter, maar het resultaat niet. Thierry Penson begon in de tijdnoodfase een koningsaanval, waar de ASV-er geen weerwoord op had. Mat maakte een eind aan het korte lijden. Sjoerd van Roosmalen kwam tegen Stefan Docx nog wel goed uit de opening, maar daarna ging het kwaliteitsverschil tussen de spelers een rol spelen. Sjoerd van Roosmalen raakte een pion kwijt en verloor het eindspel kansloos. John Sloots toonde vechtlust. Tegen Andy Baert waren er verschillende momenten dat een verloren stelling op het bord kwam. Toch haalde de routinier van het tweede de remisehaven. Sander Berkhout was de enige die won. Het was een partij uit één stuk, zoals dat zo mooi heet. De snelste vrijpion besliste de strijd met Bart Peeters. De leukste partij van de dag was zoals bijna altijd die van Peter Boel. In een eindspel met ongelijk materiaal joeg Peter Boel op de winst. Jan Schuurmans vond op studieachtige wijze echter de remiseweg. ASV 2 is na deze nederlaag nog lang niet veilig, maar het zware programma tot dusver doet vermoeden dat het wel goed gaat komen.

ASV 3 verrast met vier invallers Fischer Z

ASV 3 moest het in Amsterdam stellen zonder Remco Gerlich, Jochem Woestenburg, Jan Knuiman en Johan Wolbers. Met het inzetten van Siert Huizinga, Désiré Fassaert, Tony Hogerhorst en Murat Duman kwam daar veel routine voor terug vanuit het vierde. Het treffen begon met de verrassende winst van Daan Holtackers op Casper Blaauw. Bij een afwikkeling naar een toreneindspel ging de Amsterdammer dameruil uit de weg. Daan Holtackers had echter gezien dat hij dan de vijandelijke dame won. Fischer Z was echter na deze uitglijder niet uit haar doen. Tony Hogerhorst kwam tegen Robbert van ’t Kaar slecht uit de opening. Hij bleef zitten met een slechte pion en was in het vervolg helemaal kansloos. Fred Reulink liet geheel onnodig een koningsaanval toe. Bram van Dijk profiteerde en sloeg hard toe. Siert Huizinga had intussen een afwikkeling gevonden naar een eindspel met zware stukken. Niels Bouton moest daarin genoegen nemen met remise. Ook Désiré Fassaert deelde het punt. Lange tijd stond Désiré Fassaert gedrongen. Geroutineerd bleef hij oog houden voor praktische kansen. Uiteindelijk werd Jeroen Kroos in een eindspel met ongelijke lopers gelokt en daar was geen eer in te behalen. De verrassing van de dag kwam vervolgens van Murat Duman. In een complexe stelling vond hij een fraaie tegenactie tegen de dreigingen van Maarten Veldt. Er volgde een hectische tijdnoodfase, waarin Murat Duman handiger was dan zijn opponent. 3-3 met nog stellingen met perspectief. Theo Jurrius moest tegen Jos Teeuwen vanuit de opening al ‘keepen’. Nu heeft Theo Jurrius veel ervaring opgedaan als keeper, dus die opdracht was wel aan hem besteed. Er waren wel Amsterdamse winstwegen, maar Theo Jurrius wist die goed verborgen te houden. Het winnende punt kwam van Koen Maassen van den Brink. Hij hield tegen de hardnekkig verdedigende Rein Barendregt het voordeel vast tot in het eindspel met een pluspion. Dat tikte Koen Maassen van den Brink handig uit. Deze zege zal maar door weinigen verwacht zijn. Het is een teken dat ASV in de breedte steeds sterker wordt.

ASV 4 naar nipte winst op Veenendaal 3

De opdracht was even simpel als noodzakelijk. Er moest gewonnen worden van Veenendaal 3. En dat met maar liefst vijf invallers, want Murat Duman, Désiré Fassaert, Siert Huizinga en Tony Hogerhorst waren met ASV 3 naar Amsterdam. De uitvoering zou dus waarschijnlijk een stuk lastiger worden dan de opdracht formuleren. De vaste spelers namen echter hun verantwoordelijkheid en daarmee haalden ze de druk weg bij de spelers van ASV 5. Kees Sep opende met een degelijke remise tegen Mike van Niel. Daarna viel een meevaller te noteren. Lange tijd stond Ruud Wille wel goed, maar na een afwikkeling ontstond een eindspel waarin Johan van den Brink het loperpaar had. Een klein zetje van de oud-ASV-er hielp onze secretaris echter in het zadel. Met een penning won hij een stuk en de partij. Gerben Hendriks vocht een strijd op leven en dood met Dennis Flohr. Terwijl er een mataanval gelanceerd werd, wis Gerben Hendriks echter dat er steeds een vluchtveld was. De counter was vervolgens messcherp. Twee punten voor met uitzicht op de winst was al haast een reden voor feest, want dit seizoen was er tenslotte pas één schamel puntje gescoord. Ook Anne Paul Taal had intussen de weg naar voordeel gevonden, maar dat had wel veel bedenktijd gekost. In gewonnen stelling ging daardoor het punt toch naar Marcel Flohr, omdat na 37 zetten de tijd op was. Martin Weijsenfeld herstelde echter de marge van twee punten. Ron Flohr ging zonder te ontwikkelen in de aanval en bleef vervolgens met een onbeschermde koning in het midden van het bord achter. Martin Weijsenfeld won twee pionnen en de partij. De 2-4 kwam van Erik Wille. Onze voorzitter speelde weer eens langs de randen van het ravijn en soms er dwars doorheen. Juist toen de remisemarges weer in zicht kwamen, blunderde Erik Wille een pion weg en leek de winst alsnog naar Arjen Loonstra te gaan. Er waren echter praktische tegenkansen, zodat een tactisch remiseaanbod uitkomst bood. Rob Huberts speelde een moeizame partij. De ASV-er leverde een pion in met als compensatie het loperpaar. Dat bleek niet voldoende. Ivo van der Gouw stelde uiteindelijk met een remise de winst veilig. In een volkomen gesloten stelling was er voor niemand eer te behalen. Dat zag ook Benno van der Veen in. Hoewel de uitslagen in de andere wedstrijden niet onverdeeld gunstig waren, heeft ASV 4 weer aansluiting gevonden bij een grote groep ploegen. Handhaving moet zeker nog mogelijk zijn.

Uitslagen 5e ronde

Groninger Combinatie 3 – ASV 1 3-5

1. David Slagter (2179) – Léon van Tol (2210) 1-0
2. Milan Mostertman (2234) - Eelco de Vries (2172) 0-1
3. Gert Jan Rauw (2126) – Dirk Hoogland (2132) 1-0
4. Maurice Schippers (2196) – Wouter van Rijn (2163) 0-1
5. Milan Heller (1955) – Michiel Blok (2136) ½-½
6. Klaas Abma (1839) – Bob Beeke (2272) ½-½
7. Amir Nicolai (2150) – Otto Wilgenhof (2163) 0-1
8. Evie Wamelink (2100) – Remco de Leeuw (2170) 0-1

De Pion – ASV 2 5-3
1. Stefan Docx (2335) – Sjoerd van Roosmalen (2097) 1-0
2. Pim Eerens (2108) – Martijn Boele (2054) 1-0
3. Thierry Penson (2190) – Frank Schleipfenbauer (2090) 1-0
4. Jan van Mechelen (2196) – Koert van Bemmel (2077) ½-½
5. Ludo Tolhuizen (2158) – Richard van der Wel (2111) ½-½
6. Andy Baert (2142) – John Sloots (2091) ½-½
7. Bart Peeters (1949) – Sander Berkhout (2074) 0-1
8. Jan Schuurmans (2079) – Peter Boel (2013) ½-½
 
Fischer Z – ASV 3 3½-4½
1. Casper Blaauw (2245) – Daan Holtackers (2012) 0-1
2. Jos Teeuwen (2105) – Theo Jurrius (1991) ½-½
3. Bram van Dijk (2013) – Fred Reulink (1984) 1-0
4. Maarten Veldt (2143) – Murat Duman (1830) 0-1
5. Rein Barendregt (1971) – Koen Maassen van den Brink (2004) 0-1
6. Robbert van ’t Kaar (2051) – Tony Hogerhorst (1758) 1-0
7. Niels Bouton (2069) – Siert Huizinga (1853) ½-½
8. Jeroen Kroos (1971) – Désiré Fassaert (1822) ½-½
 
Veenendaal 3 – ASV 4 3½-4½
1. Mike van Niel (1961) – Kees Sep (1934) ½-½
2. Benno van der Veen (1937) – Ivo van der Gouw (1866) ½-½
3. Ron Flohr (1923) – Martin Weijsenfeld (1869) 0-1
4. Arjen Loonstra (1886) – Erik Wille (1943) ½-½
5. Marcel Flohr (1917) – Anne Paul Taal (1948) 1-0
6. Johan van den Brink (1858) – Ruud Wille (1892) 0-1
7. Henk Don (1918) – Rob Huberts (1848) 1-0
8. Dennis Flohr (1828) – Gerben Hendriks (1885) 0-1

ASV 2 gelukkig naar zege op HWP (SvG) 2: 5½-2½

ASV 2 boekte tegen de Zeeuwse opponent een belangrijke zege. De ASV-ers hadden wel de wind in de rug, maar dat heb je soms nodig. Sjoerd van Roosmalen zag huisvlijt beloond. In een voorbereide variant kwam de Elstenaar al snel twee pionnen voor. David Roos had dan ook al snel geen verdediging meer. Frank Schleipfenbauer leek voor de 2-0 te gaan zorgen. In het centrum werd de druk flink opgevoerd en dat leek kansen te gaan brengen. Er kwam echter een counter van Renze Ducarmon op de koningsstelling van Frank Schleipfenbauer. Nauwkeurig verdedigen bracht een remise. Hierna verloor Richard van der Wel enigszins onverwacht. Met overtuigend spel won de captain van ASV 2 een kwaliteit. Wouter Ghyselen kwa vervolgens met een va banque-aanval. De verdediging daartegen was moeilijk te vinden. Richard van der Wel vond deze pas in de analyse achteraf, maar toen was hij al in verloren stelling door de tijd gegaan. Martijn Boele kreeg een Zeeuws pionoffer voorgeschoteld, waarbij zijn dame danig in het nauw kwam. Met nauwkeurig spel bleef de dame echter op het bord en wachtte een eindspel met een pluspion. Daarin werd Emile Boucquet met vaste hand naar een nederlaag gespeeld. Ook Sander Berkhout won van een te voorzichtig spelende opponent. Harry Provoost liet Sander Berkhout zijn gang gaan op de koningsvleugel en de pionnenstorm daar bracht groot voordeel. Pionwinst veranderde het beeld van de partij, maar de winst kwam evengoed. Peter Boel stevende op zijn vierde nederlaag af tegen Marnix van der Zalm. In de tijdnoodfase was er echter weer een glimp van de getructe ASV-er. Met een typische tijdnoodtruc won Peter Boel een stuk en de partij. Koert van Bemmel had ook al wind mee. Adrian Roos had steeds het betere van het spel, maar na een blunder sloeg Koert van Bemmel keihard toe. Kees Nieuwelink redde de eer voor Het Witte Paard uit Sas van Gent. John Sloots werd langzaam maar zeker achteruit gedrukt. John Sloots verloor daarbij twee pionnen en de partij. Deze onverwacht ruimde zege heeft ASV 2 een plaats in de top drie bezorgd. Knap in het jaar van de rentree in de tweede klasse.

ASV 3 mist winst tegen De Wijker Toren 2: 4-4

ASV 3 ging als een speer van start in dit duel. Johan Wolbers profiteerde van passief spel van Willem Dekker. Stukwinst bracht het punt al heel snel. Ook Fred Reulink won razendsnel. Theo de Vries kreeg met een loperoffer een niet te stoppen koningsaanval om de oren. Hierna stokte de productie. Sterker nog: de wedstrijd kantelde ineens in Beverwijks voordeel. Daan Holtackers deed wat onhandige zetten tegen Dennis Bruyn. Een ultieme poging om te redden wat er te redden viel, werkte averechts en versnelde slechts het einde. Ook bij Koen Maassen van den Brink ging het mis. Na een mislukte opening wachtte een middag verdedigen. Opponent Paul Spruit wikkelde af naar een eindspel met een vrije c-pion, die het duel besliste. Ook bij Jochem Woestenburg ging het mis. De ASV-er offerde een pion voor initiatief dat er niet echt kwam. Na een tweede pion verloren te hebben, ontstond een ongelijke strijd tegen Cees Duivenvoorde. Na de tijdcontrole leek Theo Jurrius een beter eindspel te hebben. Theo Jurrius zag zijn goede partij echter niet beloond met de winst. In een afwikkeling naar een pionneneindspel vond Wim Rakhorst de remiseweg. Remco Gerlich bracht ASV 3 weer naast De Wijker Toren 2. In een partij met wisselende kansen was de materiaalverhouding in Arnhems voordeel, maar er moest wel een aanval gekeerd worden. Toen dat lukte en Remco Gerlich zijn stukken kon activeren, werd Bastiaan Veltkamp snel uitgeteld. Bij de ontstane 3½-3½ tussenstand waren alle ogen gericht op Jan Knuiman. Een gelijkopgaande partij kwam in het toreneindspel en daarin bleek Jan Knuiman de betere van de twee spelers. In gewonnen stelling, maar in gierende tijdnood, overzag de ASV-er helaas een dolle torengrap van Richard Schelvis. Een teleurstellende remise maakte zo een einde aan een enerverende wedstrijd tegen een gelijkwaardige tegenstander.

ASV 4 onderuit tegen Wageningen 3: 3-5

ASV 4 heeft de vorm nog niet te pakken. Door de 3-5 nederlaag tegen Wageningen 3 is ASV 4 gezakt naar de laatste plaats. Dat moet de komende maanden dus beter. Ook tegen Wageningen 3 ging er het een en ander mis. Kees Sep gaf daarvoor de aftrap. In een redelijk gelijke stelling blunderde de kopman van ASV 4. Bartel Dodeman won een stuk en een pion en daarmee de partij. Gerben Hendriks zorgde voor de gelijkmaker. In een spectaculaire partij won Gerben Hendriks materiaal. Marco Otte kwam echter met een messcherpe counter en omdat de ASV-er de risico’s niet uit de weg ging, was het lang onduidelijk hoe het zou aflopen. Het paste uiteindelijk precies voor Gerben Hendriks. Murat Duman verkoos de aanval boven het verdedigen van een zwakke pion. Na pionverlies bleek Richard Christians de aanval te kunnen stoppen. Kwaliteitsverlies bracht Murat Duman definitief op de knieën. Siert Huizinga kreeg het initiatief tegen John Stigter. De routinier van ASV 4 drong ook nog wel de stelling van de Wageninger binnen, maar bereikte daarmee niets. Zetherhaling bracht de puntendeling. Wouter Abrahamse zorgde voor de tweede gelijkmaker. Na pionwinst was het tegen Frans Bonnier vrij eenvoudig om door te drukken. Een koningsaanval was beslissend. De afloop was van het duel was nu ongewis. Ruud Wille stond verloren, maar Désiré Fassaert had een verraderlijk eindspel op het bord met kansen voor beide spelers. Tony Hogerhorst had ook al een voor beide spelers linke stelling op het bord. Kortom: een spannend laatste uur wachtte. Eerst kwam de verwachte nederlaag van Ruud Wille. Co Wiersma had hem een pion ontfutseld en het toreneindspel was simpel gewonnen voor onze Wageningse vriend. Désiré Fassaert haalde intussen tegen Maurice van Eijk in een pionneneindspel met een pion minder alle trucs tevoorschijn. In een briljant gespeeld eindspel kwam onze eindspelkunstenaar echter net een tempo tekort om te kunnen winnen. Remise. Tony Hogerhorst was intussen in de problemen gekomen tegen Audry Burer. Met dame en loper over de lange diagonaal was de ex-Veenendaler ineens oppermachtig. Tony Hogerhorst verloor twee pionnen en het eindspel was niet meer te houden. Zo eindigde een spannende middag in een teleurstellende 3-5 nederlaag.

4e ronde: uitslagen

ASV 1 – De Wijker Toren 5-3
1. Bob Beeke (2272) – Erik Schoehuijs (2110) 1-0
2. Otto Wilgenhof (2194) – Sjoerd Plukkel (2324) ½-½
3. Léon van Tol (2210) – Rick Duijker (2256) 0-1
4. Remco de Leeuw (2170) – Bart Piet Mulder (2129) 1-0
5. Wouter van Rijn (2163) – Thomas Broek (2179) 1-0
6. Eelco de Vries (2172) – Arjan Wijnberg (2125) ½-½
7. Michiel Blok (2136) – Jimmy van Zutphen (2153) 0-1
8. Dirk Hoogland (2132) – Peter Uijlings (2087) 1-0

ASV 2 – Het Witte Paard (Sas van Gent) 2 5½-2½

1. Koert van Bemmel (2077) – Adrian Roos (2168) 1-0
2. Richard van der Wel (2111) – Wouter Ghyselen (2043)  0-1
3. Martijn Boele (2054) – Emile Boucquet (1841) 1-0
4. John Sloots (2091) – Kees Nieuwelink (2167) 0-1
5. Frank Schleipfenbauer (2090) – Renze Ducarmon (2111) ½-½
6. Sjoerd van Roosmalen (2097) – David Roos (2051) 1-0
7. Sander Berkhout (2074) – Harry Provoost (2035) 1-0
8. Peter Boel (2013) – Marnix van der Zalm (2080) 1-0

ASV 3 – De Wijker Toren 2 4-4

1. Koen Maassen van den Brink (2004) – Paul Spruit (2026) 0-1
2. Daan Holtackers (2012) – Dennis Bruyn (2014) 0-1
3. Jochem Woestenburg (2026) – Cees Duivenvoorde (2017) 0-1
4. Johan Wolbers (2053) – Willem Dekker (1491) 1-0
5. Remco Gerlich (1961) – Bastiaan Veltkamp (2006) 1-0
6. Theo Jurrius (1991) – Wim Rakhorst (1949) ½-½
7. Jan Knuiman (1877) – Richard Schelvis (1910) ½-½
8. Fred Reulink (1984) – Theo de Vries (1891) 1-0

ASV 4 – Wageningen 3 3-5

1. Kees Sep (1934) – Bartel Dodeman (1846) 0-1
2. Wouter Abrahamse (1977) – Frans Bonnier (1858) 1-0
3. Désiré Fassaert (1822) – Maurice van Eijk (1825) ½-½
4. Ruud Wille (1892) – Co Wiersma (1816) 0-1
5. Gerben Hendriks (1885) – Marco Otte (1830) 1-0
6. Siert Huizinga (1853) – John Stigter (1844) ½-½
7. Murat Duman (1830) – Richard Christians (1817) 0-1
8. Tony Hogerhorst (1758) – Audry Burer (1913) 0-1

ASV 2 speelt knap gelijk bij Spijkenisse

Spijkenisse – ASV 2 4-4

ASV 2 opende met een sterke remise aan het topbord. De voor de naar het eerste team doorgeschoven Richard van der Wel ingevallen Pascal Losekoot speelde een prachtige partij tegen Rick Lahaye. Pascal Losekoot won een kwaliteit, maar er was zeker compensatie voor de kopman van Spijkenisse. Pascal Losekoot wikkelde door het teruggeven van de kwaliteit af naar een remise-eindspel. Een knap resultaat! Sjoerd van Roosmalen drukte Jordy Lahaye terug. Met een mooie combinatie won de ASV-er een kwaliteit. Het punt kwam snel daarna. Koert van Bemmel kon het niet bolwerken tegen Fabian van Buuren. De spelers vielen aan op verschillende vleugels. Pas in het eindspel kwam er tekening in de strijd. Het loperpaar van Koert van Bemmel bleek niet opgewassen tegen twee sterke paarden van de speler van Spijkenisse. John Sloots kwam tegen Rick van der Pluijm licht in de problemen. Onze routinier doorzag alle gevaren echter, zodat tot een puntendeling besloten kon worden. Bij de 2½-2½ tussenstand leek Spijkenisse de meeste kans op de winst te hebben. Alle zeilen moesten dus worden bijgezet. Sander Berkhout was niet erg tevreden over zijn partij. Opponent Maurits van der Linde kreeg een positioneel voordeel, maar dat was nooit groot genoeg voor de winst. Remise was dus een logische uitslag. Martijn Boele offerde een pion, maar dat leverde niet veel op. Sterker nog, Tony Zhang leek een gunstig eindspel in te gaan. Martijn Boele wist dit lastige eindspel echter zonder enig probleem remise te houden. Daarmee was het 4-3 en lag de druk op de schouders van de vervangend teamleider Frank Schleipfenbauer. En die rol bleek hem op het lijf geschreven. Erik Both kreeg een flinke aanval over zich heen. Dat leverde Frank Schleipfenbauer een kwaliteit op, maar de winst was nog lang niet zeker. Erik Both speelde het vervolg te passief en dat bracht de ASV-er nieuwe kansen. Via het teruggeven van de kwaliteit wikkelde Frank Schleipfenbauer af naar een gewonnen stelling. Een knappe prestatie van ASV 2. Spijkenisse speelde immers geruime tijd in de eerste klasse. Met drie punten staat ASV 2 in de middenmoot.

ASV 3 verrast Het Kasteel met 3-5

Het Kasteel – ASV 3 3-5

ASV 3 leverde een knappe prestatie door dit OSBO-onderonsje in Arnhems voordeel te beslissen. Een belangrijke winst, want met vier punten na drie ronden is naar beneden kijken voorlopig even van de baan. Het duel begon met twee relatief rustige remises. Fred Reulink en John Klein Douwel speelden een rustig partijtje, waarin al snel de vrede getekend werd. Theo Jurrius kwam niet goed uit de opening. Invaller Ritchy Duin bereidde een aanval voor en bood toen remise aan. Weinig keus dus voor Theo Jurrius. Johan Wolbers trof het niet met Stefan Bekker als tegenstander. In zijn derde partij na vijf jaar zonder schaak tegen iemand met 200 ELO-punten meer. Johan Wolbers sloeg een pion, maar daarbij overzag hij dat zijn koning niet meer uit het centrum weg kon komen. Stefan Bekker wist wel raad met de kansen die dat voordeel bood. Na een afwikkeling ging een pion verloren en even later ook nog een stuk. Jan Knuiman bracht ASV 3 weer op gelijke hoogte. Na een goede openingsfase won Jan Knuiman een pion. Jorik Quint werd vervolgens met twee verbonden vrijpionnen op de knieën gedwongen. Jochem Woestenburg probeerde het lang in een positioneel gevecht met Hans Quint. Meer dan remise zat er echter niet in. Daan Holtackers nam hierna weer het voortouw. Onze captain kwam tegen Erik van den Dikkenberg beter uit de opening. Door een verkeerd plan kwam de stelling weer in evenwicht. Het was echter nog tot in het eindspel enorm ingewikkeld. En in die fase liet Erik van den Dikkenberg zich pardoes matzetten. Het was de eerste meevaller, maar niet de laatste. Koen Maassen van den Brink kwam wat actiever te staan tegen Henk van Kortenhof. De oud-ASV-er lokte Koen Maassen van den Brink in een toreneindspel dat slecht voor hem was. Juist toen de ASV-er er amper nog heil in zag, kwam er onverwacht een remiseaanbod. Dat cadeau pakte Koen Maassen van den Brink met beide handen aan. Ruud Wille toonde zich een geroutineerde invaller. Twan Rutjes offerde in hevige tijdnood een stuk op de stevige verdediging van onze secretaris. Vervolgens pakte de Wijchenaar niet goed door en restte een stelling met een enorm materiaalverschil. Ruud Wille gaf een stuk terug en met twee torens meer was het punt daar.

ASV 4 kansloos tegen Wageningen 2

Wageningen 2 – ASV 4 6½-1½

ASV-teams lijken zich in de reguliere competitie steeds te sparen tegen teams van Wageningen om vervolgens in de massakamp toe te slaan. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat in dit duel Wageningen 2 echt een maatje te groot was. Kees Sep opende nog met een relatief eenvoudige remise tegen Cees van de Waerdt, maar daarna ging er het een en ander mis. Murat Duman kwam nog goed uit de opening, maar na een afruil was het voordeel weg. Eric Smaling kreeg vervolgens een kwaliteit en een paar pionnen cadeau. Ook Ivo van der Gouw tastte mis. In een moeilijke stelling gaf de ASV-er een stuk weg tegen Robin van Leerdam. Siert Huizinga ging vol voor de aanval tegen Mahsa Bitalzadeh. De Wageningse verdedigde zich nauwkeurig en maakte vervolgens handig gebruik van de zwaktes in de stelling van Siert Huizinga. Désiré Fassaert was de vierde ASV-er op rij die onderuit ging. Na een te vroeg afwikkeling naar een eindspel kreeg Hans Dam de beste kansen. Een combinatie van Désiré Fassaert bleek tenslotte een gat te hebben. Stukverlies maakte versneld een einde aan het duel. Ook bij Tony Hogerhorst ging het mis. Hij verloor een pion tegen Karel Scholten en bleef ook nog eens met twee isolani’s zitten. De Wageninger profiteerde ten volle van dit voordeel. Martin Weijsenfeld redde de eer voor ASV 4. De invaller kreeg tegen Clemens de Vos een vrijpion ondersteund door een sterke loper. Na pionwinst en dameruil was het punt snel daar. Het slotstuk was toch weer voor Wageningen 2. Wouter Abrahamse offerde een pion voor de aanval. Jef Verwoert verdedigde echter nauwkeurig en kwam daarmee in een goed eindspel terecht. Wouter Abrahamse slaagde er niet in om dat nog remise te houden. ASV 4 is door deze afstraffing in de gevarenzone terechtgekomen. Dat is niet direct een probleem, omdat al een zwaar programma is afgewerkt. Maar de zeges moeten niet te lang uitblijven.

3e ronde: gedetailleerde uitslagen

Kennemer Combinatie 2 – ASV 1 3-5
1. Hugo Gorissen (2024) – Eelco de Vries (2172) 0-1
2. Daan in ’t Veld (2217) – Michiel Blok (2136) 0-1
3. Hicham Boulahfa (2149) – Remco de Leeuw (2170) 0-1
4. Ron van Wezel (2151) – Dirk Hoogland (2132) 1-0
5. Jan Bakker (2210) – Bob Beeke (2272) 0-1
6. Peter Pijpers (2090) – Richard van der Wel (2111) 1-0
7. Pieter Kroon (1979) – Wouter van Rijn (2163) 0-1
8. Wouter Roggeveen (2019) – Otto Wilgenhof (2194) 1-0

Spijkenisse – ASV 2 4-4

1. Rick Lahaye (2380) – Pascal Losekoot (2100) ½-½
2. Tony Zhang (2211) – Martijn Boele (2054) ½-½
3. Erik Both (2125) – Frank Schleipfenbauer (2090) 0-1
4. Desiree Hamelink (2243) – Peter Boel (2013) 1-0
5. Maurits van der Linde (2152) – Sander Berkhout (2074) ½-½
6. Jordy Lahaye (2080) – Sjoerd van Roosmalen (2097) 0-1
7. Fabian van Buuren (2020) – Koert van Bemmel (2077) 1-0
8. Rick van der Pluijm (1913) – John Sloots (2091) ½-½

Het Kasteel – ASV 3 3-5

1. Jorik Quint (1681) – Jan Knuiman (1877) 0-1
2. Ritchy Duin (1789) – Theo Jurrius  (1991) ½-½
3. Stefan Bekker (2263) – Johan Wolbers (2053) 1-0
4. Erik van den Dikkenberg (2205) – Daan Holtackers (2012) 0-1
5. Hans Quint (1901) – Jochem Woestenburg (2026) ½-½
6. John Klein Douwel (1873) – Fred Reulink  (1984) ½-½
7. Henk van Kortenhof (1884) – Koen Maassen van den Brink (2004) ½-½
8. Twan Rutjes (1795) – Ruud Wille (1892) 0-1

Wageningen 2 – ASV 4 6½-1½

1. Cees van de Waerdt (1976) – Kees Sep (1934)  ½-½
2. Robin van Leerdam (1926) – Ivo van der Gouw (1866) 1-0
3. Jef Verwoert (1984) – Wouter Abrahamse (1977) 1-0
4. Hans Dam (2022) – Désiré Fassaert (1822) 1-0
5. Clemens de Vos (2022) – Martin Weijsenfeld (1869) 0-1
6. Mahsa Bitalzadeh (1915) – Siert Huizinga (1853) 1-0
7. Karel Scholten (1980) – Tony Hogerhorst (1758) 1-0
8. Eric Smaling (1907) – Murat Duman (1830) 1-0

ASV 2 klopt ZSC Saende

ASV 2 – ZSC Saende 4½-3½

ASV 2 herstelde zich van de nederlaag tegen DSC Delft. In eigen huis werd ZSC Saende met het kleinst mogelijke verschil geklopt. Sander Berkhout won met creatief spel een kwaliteit. Eric Bark kreeg daarvoor met een vrijpion wel tegenspel. Sander Berkhout ging de risico’s uit de weg en nam genoegen met een puntendeling. Ook John Sloots deelde het punt. Tegen Pieter Baltus werd het evenwicht nooit verbroken. Richard van der Wel zette ASV 2 op voorsprong. De Arnhemse captain had langdurig het initiatief. Uiteindelijk leverde Edwin Woudt twee pionnen in, waarna de Arnhemse winst snel een feit was. Ook Martijn Boele won. Jan Bart Abcouwer had geen verweer tegen een pionnenstorm op de koningsvleugel. Sjoerd van Roosmalen sloeg tegen Mark van Schaardenburg een remiseaanbod af. Dat moest hij tenslotte bezuren tegen een sterkere tegenstander. Koert van Bemmel had het lang moeilijk tegen Dennis Rosegg. In tijdnood hield de ASV-er stand en er kwamen zelfs kansen, maar die benutte Koert van Bemmel niet. Remise werd zijn deel. Frank Schleipfenbauer won na een moeilijk begin twee stukken voor een toren. Huib Middelhoven kreeg vervolgens geen kans meer, nadat de stukken van Frank Schleipfenbauer zijn stelling binnendrongen. In de slotpartij verloor Peter Boel. Hij zocht de complicaties tegen Yuri Eijk op, maar dat pakte verkeerd uit. De kleine winst houdt ASV 2 voorlopig even uit de onderste regionen.

ASV 3 wint van Zukertort Amstelveen 3

ASV 3 – Zukertort Amstelveen 3 4½-3½

Na de verwachte nederlaag tegen het sterke Laurierboom-Gambiet mocht niet weer verloren worden. Het speelt nu eenmaal niet prettig van onderuit. Dat leken de spelers van ASV 3 ook goed begrepen te hebben, want vanaf het begin had ASV 3 het betere van het spel. De start was echter slecht. Fred Reulink ging tegen Walt Schagen al in de opening in de fout. Een slecht veld in de stelling van de ASV-speler werd maximaal benut door de Amstelvener. Remco Gerlich zorgde voor de gelijkmaker. Ridens Bolhuis miste in een aanvalspartij een weg naar eeuwig schaak. Vervolgens vond Remco Gerlich een matcombinatie. Jan Knuiman was ook op weg naar winst. In het eindspel liet Jan Knuiman echter een stukoffer van Laurens Schilstra toe, waarna een randpion met de loper van de verkeerde kleur restte. Remise dus. Ook Jochem Woestenburg zag zo een voordeeltje wegebben. Eric Roosendaal lokte hem in een eindspel met ongelijke lopers en ook daarin was geen ontkomen aan de remise. Ook Koen Maassen van den Brink bleef op een plusremise steken. Tjomme Klop vond steeds een sluitende verdediging. ASV 3 kwam hierna toch op voorsprong. Het was captain Daan Holtackers zelf die daarvoor zorgde. Bert Kampen maakte het Daan Holtackers nog erg moeilijk in de tijdnoodfase. Toen de tijdcontrole was gehaald, was de winst snel binnen. Toen was het aan Johan Wolbers om het beslissende halfje te scoren. Lang zag het er zelfs naar uit dat Johan Wolbers de volle winst zou halen. Esther de Kleuver vond in gierende tijdnood echter een sluitende verdediging tegen de koningsaanval. Er kwam zelfs nog een messcherpe counter, maar Johan Wolbers haalde geroutineerd de winst voor het team binnen met een remise. ASV 3 heeft zo de weg naar de veilige middenmoot weer gevonden.

ASV 4 pakt eerste punt tegen Pallas 2

ASV 4 – Pallas 2 4-4

Ons vierde kende een dramatische start tegen Pallas 2. Eerst verongelukte Tony Hogerhorst. In zijn jacht op de dame van Max van de Pavoordt liet Tony Hogerhorst zich matzetten. Niet veel later sneuvelde ook Gerben Hendriks. De ASV-er koos de aanval zonder zijn eigen koning in veiligheid te brengen. De jonge Jop Rouwhorst zocht daarop de tegenaanval door het midden en die aanval was ruim sneller dan die van Gerben Hendriks. Een vroege knock-out dreigde, maar ASV richtte zich op. Eerst drong Siert Huizinga met zijn dame de koningsstelling van Ben Bloemsma binnen. Dat bracht een snelle winst. Vervolgens zorgde Murat Duman voor de gelijkmaker. Gerard Burgers boog voor de druk op zijn stelling en leverde zelfs twee pionnen in. Na een blunder won Murat Duman ook nog een toren. Désiré Fassaert had tegen Jan Willem Gerth van Wijk als snel een eindspel op het bord. Hoewel onze speler daarin makkelijker spel had, kwam hij toch niet verder dan remise. De niet geheel fitte Wouter Abrahamse offerde een pion, maar juist opponent Robbert Biesterbosch kreeg langs de daardoor ontstane open lijn de kansen. Na onnauwkeurig verdedigen ging Wouter Abrahamse mat. Kees Sep vocht met Radboud de Roos een heel ingewikkeld duel uit. Beide spelers speelden zeer nauwkeurig en toen er een remiseaanbod kwam, werd dat aanvaard. Ruud Wille moest vervolgens winnen van Stan Lambrechts. Na het omspelen van de stukken dacht de ASV-er de winst te vinden met een stukoffer. Een simpele verdediging was gemist, maar het voordeel bleef toch zo groot dat de gelijkmaker even goed kwam. Met deze 4-4 was een belangrijk eerste punt een feit.

2e ronde: uitslagen

ASV 1 - AAS 5½-2½
1. Wouter van Rijn (2163) - Jeffrey van Vliet (2304) 1-0
2. Léon van Tol (2210) - Paul Schrama (2250) 1-0
3. Otto Wilgenhof (2194) - Aldert-Jan Keessen (2172) ½-½
4. Bob Beeke (2272) - Ad van den Berg (2212) ½-½
5. Remco de Leeuw (2170) - Marc Trimp (2208) ½-½
6. Eelco de Vries (2172) - geen tegenstander  1-0 (regl)
7. Dirk Hoogland (2132) - Ben de Leur (1902) 0-1
8. Michiel Blok (2134) - Henk Noordhoek (1978) 1-0

ASV 2 - ZSC Saende 4½-3½
1. Martijn Boele (2054) - Jan Bart Abcouwer (2165) 1-0
2. Sjoerd van Roosmalen (2097) - Mark van Schaardenburg (2241) 0-1
3. Richard van der Wel (2111) - Edwin Woudt (2067) 1-0
4. Peter Boel (2013) - Yuri Eijk (2031) 0-1
5. Sander Berkhout (2074) - Eric Bark (2069) ½-½
6. John Sloots (2091) - Pieter Baltus (2100) ½-½
7. Frank Schleipfenbauer (2090) - Huib Middelhoven (2014) 1-0
8. Koert van Bemmel (2077) - Dennis Rosegg (1958) ½-½

ASV 3 - Zukertort Amstelveen 3 4½-3½
1. Johan Wolbers (2053) - Esther de Kleuver (2066) ½-½
2. Theo Jurrius (1991) - Jan Krans (2066) ½-½
3. Jochem Woestenburg (2026) - Eric Roosendaal (1956) ½-½
4. Koen Maassen van den Brink (2004) - Tjomme Klop (2037) ½-½
5. Daan Holtackers (2012) - Bert Kampen (1895) 1-0
6. Fred Reulink (1984) - Walt Schagen (1918) 0-1
7. Remco Gerlich (1961) - Ridens Bolhuis (1898) 1-0
8. Jan Knuiman (1877) - Laurens Schilstra (1656) ½-½

ASV 4 - Pallas 2 4-4
1. Kees Sep (1934) - Radboud de Roos (1919) ½-½
2. Wouter Abrahamse (1977) - Robbert Biesterbosch (1953) 0-1
3. Désiré Fassaert (1822) - Jan Willem Gerth van Wijk (1870) ½-½
4. Ruud Wille (1892) - Stan Lambrechts (1734) 1-0
5. Tony Hogerhorst (1758) - Max van de Pavoordt (1770) 0-1
6. Gerben Hendriks (1885) - Jop Rouwhorst (1734) 0-1
7. Murat Duman (1830) - Gerard Burgers (1803) 1-0
8. Siert Huizinga (1853) - Ben Bloemsma (1643) 1-0

ASV 2 net te licht voor DSC 1

ASV 1 is door de komst van Bob Beeke en Michiel Blok flink sterker en daar profiteert ook ASV 2 ook van. Maar ja, DSC 1 is een sterke ploeg; zeker na de komst van Marco Gaehler. Sjoerd van Roosmalen was kansloos tegen Bram van der Velden. De oud-speler van De Toren profiteerde snel  van een mislukte opening van de ASV-er. John Sloots nam na pionverlies geen enkel risico tegen Jan Pieter Vos. Remise dus. DSC pakte door. Koert van Bemmel zag zijn opening mislukken tegen Lisa Hortensius. De ASV-er werd vastgezet en bleef volkomen kansloos. Ook bij Peter Boel ging het mis. Bij de verwikkelingen die Sebastiaan Smits op het bord toverde, tastte Peter Boel mis. Sander Berkhout ging vervolgens kansloos onderuit tegen de Zwitser Marco Gaehler. Martijn Boele had zich goed voorbereid op Joram de Kelder. In het eindspel moest Martijn Boele hard knokken, maar de remise kwam er wel. Frank Schleipfenbauer won tegen Talitha Munnik een kwaliteit. In tijdnood kwam het punt snel. Richard van der Wel bracht de score op 5-3. In het eindspel won de Arnhemse captain twee pionnen tegen Martine Middelveld. Richard van der Wel haalde het punt binnen. 5-3 verlies hielp DSC 1 aan de punten. De massakamp eindigde in 8-8, doordat ASV 1 met 5-3 won van DSC 2.

ASV 3 verliet van sterk Laurierboom-Gambiet

Een seizoen starten tegen een promovendus is sportief gezien in het algemeen wel prettig. In dit geval echter had ASV 3 het graag anders gezien. Op zeven borden had deploeg uit de Amsterdamse Jordaan 100 ELO-punten meer. Alleen de Arnhemse invaller aan bord 8 was op papier sterker dan zijn Amsterdamse opponent. En dan speelden de Amsterdammers nog met drie invallers. Maar ja, als je Albert Blees als invaller kan opstellen en ook nog twee sterke Noren kan invliegen is het krachtsverschil snel verklaard. ASV 3 maakte er het beste van en in een geweldige ambiance genoot de ploeg van ASV van deze wedstrijd. ASV 3 opende de score. Johan Wolbers pakte zaterdag na vijf jaren van schaakrust het schaken weer op. De oud-speler van Schaakstad Apeldoorn offerde een pion en kreeg compensatie. Na onnauwkeurig spel van Christian Martinello won Johan Wolbers snel. Die voorsprong was van korte duur. Jochem Woestenburg kreeg tegen Albert Blees een dubbelpion in het centrum. Al snel bleek die zwak en Albert Blees rolde de ASV-kopman positioneel op. Jan Knuiman pakte hierna een halfje. Tegen Hans de Vilder leek Jan Knuiman goed te staan, maar er waren risico's en die ging de ASV-er liever uit de weg. Daan Holtackers had het zwaar tegen Mark Kremer. Een onhandig gespeelde opening hielp daarbij niet mee. Juist toen de ASV-captain dacht terug te komen in de partij toverde Mark Kremer een fraaie combinatie uit de hoge hoed. Die leidde tot direct verlies. Ook Koen Maassen van den Brink kon het niet redden. Tegen de sterke Noor Lars Even Andersen was er nog ruimtevoordeel. In het eindspel kantelde de partij ineens in Noors voordeel. Heel bijzonder was de partij tussen Remco Gerlich en Ymar de Groot. De ASV-er gaf pardoes een stuk weg. Remco Gerlich vond nog complicaties en in tijdnood raakte de Amsterdammer ook een stuk kwijt. In het toreneindspel tekenden de spelers de vrede. Theo Jurrius kwam tekort tegen de tweede Noor.Georg Schmidt Borresen had meer ruimte en speelde Theo Jurrius positioneel weg. In het eindspel pakte de Noor de winst. In de slotpartij keepte Wouter Abrahamse in het paardeindspel een slechte stelling tegen Steve Michel.

ASV 4 komt tekort tegen Voorst

ASv 4 is met een deels vernieuwd team het nieuwe seizoen ingegaan. Wouter Abrahamse, Kees Sep en Tony Hogerhorst kwamen terug uit het derde en dus verdwenen er ook spelers uit het vierde van de Arnhemmers. Een van die spelers was Paul Tulfer en die speelde in de eerste ronde uitgerekend bij de tegenstander, Voorst. En dat kwam ASV 4 slecht uit, want het was uitgerekend Paul Tulfer die Voorst op 1-0 zette. Met een torenoffer werd Murat Duman in het nauw gedreven. De speler van Voorst kreeg materiële compensatie en toen Murat Duman met een pionnenstorm probeerde de kansen te laten keren, sloeg Paul Tulfer toe. De open koningsstelling van Murat Duman vroeg om een niet te keren mataanval. In gierende tijdnood verkoos Tony Hogerhorst vervolgens voor een remise boven grote risico's in zijn duel met Marcel Kraaijkamp. Siert Huizinga opende vroeg in de partij de koningsaanval op Michiel Jansen. Zijn eigen koning bleef echter in het midden en die werd kwetsbaar toen de aanval stokte. De dreigingen van Michiel Jansen werden Siert Huizinga teveel. Aan het topbord had Kees Sep aanvankelijk vooral tijdvoordeel tegen de jonge Sven Pronk. De routinier van ASV 4 verspeelde echter een pion. Het bracht beide spelers in een enerverende vluggerfase, waarin Sven Pronk remise aanbood. Ruud Wille stond lang prettiger tegen Jacques Kuiper. Even nam de Voorstspeler het initiatief over na mindere zetten van Ruud Wille. In tijdnood leek Ruud Wille de winst nog te kunnen grijpen, maar de winstweg werd onder druk van de tanende tijd niet gevonden. Remise dus. Jeroen Bosch van Rosenthal haalde vervolgens de winst binnen voor Voorst. Met een sterk paard tegen een zwakke loper liet de oud-ASV-er Désiré Fassaert in het eindspel kansloos. Ivo van der Gouw profiteerde in tijdnood van een paniekaanval bij Lûtsen Dooper. Die gaf in de vluggerfase drie pionnen weg, waarna het eindspel kinderspel was. Gerben Hendriks investeerde een pion om initiatief te krijgen tegen Rudy Bloemhard. In het zesde uur ontsnapte Rudy Bloemhard aan de druk en verzilverder vervolgens de pion.

Ronde 1: ASV 3 en 4 verliezen

DSC 2 - ASV 1 3-5
1. Ted Barendse (2155) - Dirk Hoogland (2132) 1-0
2. Gert Legemaat (2163) - Bob Beeke (2272) ½-½
3. Patrick de Bas (2109) - Wouter van Rijn (2163) 0-1
4. Bob Voogt (2044) - Eelco de Vries (2172) ½-½
5. Jan Peter van Zandwijk (2056) - Otto Wilgenhof (2194) 0-1
6. Richard Oranje (2053) - Michiel Blok (2136) 1-0
7. Walter Anema (2002) - Remco de Leeuw (2170) 0-1
8. Arno Wiersma (1948) - Léon van Tol (2210) 0-1

DSC 1 - ASV 2 5-3
1. Marco Gaehler (2298) - Sander Berkhout (2074) 1-0
2. Martijn Boele (2054) - Joram op de Kelder (2284) ½-½
3. Sebastiaan Smits (2166) -Peter Boel (2013) 1-0
4. Lisa Hortensius (2117) - Koert van Bemmel (2077) 1-0 
5. Martine Middelveld (2145) - Richard van der Wel (2111) 0-1
6. Bram van der Velden (2143) - Sjoerd van Roosmalen (2097) 1-0
7. Jan-Pieter Vos (2019) - John Sloots (2093) ½-½
8. Talitha Munnik (1998) - Frank Schleipfenbauer (2090) 0-1
 
Laurierboom-Gambiet - ASV 3 5½-2½
1. Albert Blees (2396) - Jochem Woestenburg (2026) 1-0
2. Lars Even Andersen (2289) - Koen Maassen van den Brink (2004) 1-0
3. Mark Kremer (2196) - Daan Holtackers (2012) 1-0
4. Georg Schmidt Borresen (2188) - Theo Jurrius (1991) 1-0
5. Christian Martinello (2151) - Johan Wolbers (2053) 0-1
6. Ymar de Groot (2072) - Remco Gerlich (1961) ½-½
7. Hans de Vilder (2013) - Jan Knuiman (1877) ½-½
8. Steve Michel (1923) - Wouter Abrahamse (1977) ½-½

Voorst - ASV 4 5½-2½
1. Sven Pronk (1834) - Kees Sep (1934) ½-½
2.Jeroen Bosch van Rosenthal (1952) - Désiré Fassaert (1822) 1-0
3. Rudy Bloemhard (2004) - Gerben Hendriks (1885) 1-0
4. Lûtsen Dooper (1918) - Ivo van der Gouw (1866) 0-1
5. Michiel Jansen (1772) - Siert Huizinga (1853) 1-0
6. Marcel Kraaijkamp (1876) - Tony Hogerhorst (1758) ½-½
7. Paul Tulfer (1799) - Murat Duman (1830) 1-0
8. Jacques Kuiper (1799) - Ruud Wille (1892) ½-½

ASV 2 haalt titel binnen!

De wedstrijd in Leiden tegen LSG-4 begon ongelukkig via Theo Jurrius die de opening de mist in zag gaan. Hoewel de dames al vlot werden geruild werd Theo strategisch volledig weggespeeld. Wit kon zich geheel ontwikkelen terwijl Theo’s stukken elkaar in de weg stonden. Hij moest dan ook na een kleine 2 uur spelen opgeven toen stukverlies niet te vermijden was. Kort daarop volgde een meevaller omdat de tegenstander van John Sloots in iets mindere stelling, Lg2-f1 speelde. Daarmee verhinderde hij het door John geplande Pc4 maar deze kon toen met Pf3+ een familieschaakje geven dat de dame opleverde. Deze schaakblindheid pakte dus goed voor ons uit. Niet lang daarna, bood Frank Schleipfenbauer op advies van Sjoerd van Roosmalen remise aan. Frank vertrouwde zijn stelling niet zo. Hoewel hij voor zijn gevoel minder stond was een remiseaanbod nog niet in hem opgekomen. Maar gezien de situatie van een mogelijk kampioenschap, een gevoelsmatig mindere stelling en het feit dat hij beter teamleider kon zijn zonder dat hij zelf nog met een partij bezig was bleek dit de oplossing van het stellingsprobleem! Achteraf bleek dat de belangrijkste reden van zijn tegenstander om het remiseaanbod, na overleg met zijn teamleider, te accepteren, niet de stand op het bord was en ook niet de stand op de andere borden maar het feit dat hij bang was bij een mogelijk verlies onder de 1900 Elo-grens te komen waarmee hij niet mee mocht doen aan het lokale seniorenkampioenschap dit jaar. Een goed getimed aanbod dus. Op dat moment begon ook de voor ASV-2 al zo lang gewenste promotie naar de 2e klasse reële vorm te krijgen. Koert van Bemmel stond goed na kwaliteitswinst. Sjoerd had een bijzonder eindspel met beiden 8 pionnen, een toren en een licht stuk. En hoewel hij een loper tegen een paard had, hetgeen makkelijk een nadeel had kunnen zijn, was het Sjoerd die alleen kansen had op meer dan remise. Martijn Boele stond iets beter in een verder gelijkstaand dame-eindspel met beiden 2 lichte stukken. Pascal  Losekoot stond zo goed als gewonnen met 2 pionnen meer in een eindspel met toren+licht stuk en Koen Maassen van den Brink had een pion gewonnen in een verder gelijkstaand eindspel waarin op de dame en een toren na nog alle stukken op het bord stonden. De prognose toen was een 3-5 overwinning. Niet lang daarna kon Martijn zetherhaling afdwingen. Aangezien hij echter beduidend makkelijker spel had en de overige spelers ook nog alle mogelijkheden hadden is na overleg besloten dat Martijn door mocht spelen. Eerst won daarna Pascal. Hij had in het eindspel een pion teruggegeven om de torens af te ruilen en zijn koning naar een beter veld te brengen. Dat lukte aardig. Toen zijn tegenstander op een gegeven moment ook nog het paard moest ruilen tegen de loper van Pascal was het resterende pionneneindspel makkelijk gewonnen. Daarna eindigde de partij van Sjoerd in remise. Beide spelers hadden nog steeds 8 pionnen en deze waren aardig in elkaar geschoven. Voor Sjoerd was er geen doorkomen aan. Zijn tegenstander kon zelf niets maar wist een onneembare vesting te bouwen. Niet lang daarna kreeg Koen een remiseaanbod. Aangezien Koert van Bemmel inmiddels een volle toren voorstond nam Koen dit aanbod na overleg aan hoewel hij nog steeds een gezonde pion voorstond. Enige tijd daarna kreeg ook Martijn remise aangeboden. Maar omdat de stelling van Koert inmiddels toch nog wat kleine venijnige countertrucs kende en het tijdsvoordeel van Koert slonk werd dit aanbod afgewezen. Kort daarop won Koert zijn zeer goed gespeelde partij toch waarmee het kampioenschap een feit was! De champagne kon los!! Maar… Martijn was nog bezig waar men natuurlijk geduldig op wachtte. Toen Martijn, enigszins ingegeven door de teamleden die zelfs durfden te suggereren aan Martijn om maar op te geven zodat we konden gaan eten, besloot dat het genoeg was wilde zijn tegenstander opeens geen remise meer aannemen! Echter niet lang daarna werd in een goede sfeer de vrede toch getekend en kon met een terechte 3-5 overwinning een mooi en verdiend kampioenschap worden gevierd. De champagne die Sjoerd had meegenomen ging met een heftige knal en veel gebruis inderdaad los. De chaos daarna leverde plakkende schaakborden en -stukken op.

ASV 3 deelt punten met UVS 2

In de laatste wedstrijd van het seizoen tegen UVS-2 stond er voor ASV-3 niets meer op het spel; de Nijmegenaren zouden nog in de problemen kunnen komen als de teams onder hen goed zouden presteren. De eerste 3 partijen eindigden vreedzaam. Fred Reulink berustte, na een kans op groot voordeel gemist te hebben, in remise. Bij Jochem Woestenburg ontstond een onduidelijke stelling. Op het moment dat er een aantal stukken geruild zou gaan worden, werd de vrede getekend. Daan Holtackers kwam met een plusje uit de opening, maar het stelde allemaal weinig voor zodat ook hier de strijd snel gestaakt werd. In de tijdnoodfase liep ASV 3 twee punten uit. In de partij van Tony Hogerhorst duurde het lang voordat de spelers uit de openingsfase kwamen; Tony's tegenstander had daar echter veel meer tijd voor nodig, waardoor het hem in het middenspel aan tijd ontbrak om de juiste beslissingen te nemen. Tony profiteerde hiervan door af te wikkelen naar een gunstig eindspel; in het toreneindspel dat hieruit ontstond, besliste de vrije d-pion. Jan Knuiman speelde een zeer degelijke partij. Na een positionele opening werd het centrum vastgezet en bereidde Jan een aanval voor op de koningsvleugel. Zijn tegenstander wist hier

geen goede verdediging op te vinden en kwam in tijdnood, waarna Jan zijn aanval solide afrondde. Niet veel later bracht Cees Sep ASV-3 op 4 punten. Hij speelde een positionele partij en wellicht had zijn tegenstander op een moment in het voordeel kunnen komen door het centrum te openen, maar de balans raakte nooit echt uit evenwicht. Uiteindelijk ontstond een dubbel toreneindspel met een geheel dichtgeschoven pionnenketen zodat remise onvermijdelijk was. Wouter Abrahamse had al vroeg in de partij een tussenschaakje over het hoofd gezien en kwam zo in een lastig eindspel terecht. Hij verdedigde hardnekkig maar kon niet verhinderen dat zijn tegenstander afwikkelde naar een gewonnen toreneindspel. De tweede invaller, Albert Marks, speelde een zeer boeiende partij. De spelers begonnen een positionele strijd om het centrum, waarbij Albert de inzet verhoogde door een kwaliteit te offeren. De gevolgen waren niet erg duidelijk, maar zijn tegenstander zag zich na een tijdje door de dreigingen die Albert creëerde genoodzaakt om een kwaliteit terug te geven, waarbij Albert ook een pion won. Hij breidde zijn voordeel uit en kreeg een gevaarlijke vrijpion, maar zijn tegenstander zocht tegenkansen door zijn dame en paard op Albert's koning te richten. Onder tijdsdruk raakte Albert al zijn voordeel kwijt en zijn tegenstander wist het dame-eindspel zelfs nog te winnen. Uiteindelijk finishte ASV 3 toch op de vijfde plaats, met zeven matchpunten uit negen wedstrijden!

ASV 4 niet opgewassen tegen Wageningen 2

Halverwege de wedstrijd tegen Wageningen-2 leek een 5-3 winst mogelijk. De eindstand was

echter net andersom. Anne Paul opende de score met een remise. Er ontstond een gelijke stelling in het middenspel en na wat duw- en trekwerk werd tot remise besloten. Daarna volgde een knappe overwinning van Murat Duman. Na een, zoals vaker (zoals Murat zelf aangaf), chaotische opening waarbij hij na zet 2 al afweek van de theorie maar na zet 13 alweer terug was in de theorie, leidde al gauw tot een prettig middenspel.

Met veel ruimte, inspiratie en concentratie maakte hij gebruik van de ruimte achter de vijandelijke pionnen. Toen mat dreigde konden de stukken worden opgeruimd. Daarna volgden 2 nederlagen. Eerst verloor Paul Tulfer. In een partij met tegengestelde rokades had hij een mooie koningsaanval opgebouwd, maar zijn tegenstandster had kansen gecreëerd op de andere vleugel. Hij verwierp een afwikkeling naar eeuwig schaak maar kreeg daardoor een onweerstaanbare aanval via de geopende b-lijn over zich heen. Kort daarna verloor ook Ruud Wille. Dat was volledig onnodig. Hij had steeds een fractie beter gestaan en op het beslissende moment sloot hij een zwarte toren in. Dit zou kwaliteitswinst opleveren met een gewonnen eindspel. Toen de vijandelijke dame binnenkwam

zag Ruud allerlei dreigingen die er niet waren. Hij week af van zijn plan maar overzag daarbij geheel dat zwart via de onderste lijn zomaar vanuit het niets mat in 4 had. Gerben Hendriks kwam na een misser van zwart behoorlijk goed uit de opening met flink ruimtevoordeel en een sterke loper. Dit resulteerde uiteindelijk in kwaliteitswinst. Hij verzuimde het daarna af te maken. Zwart zocht tegenkansen en kreeg met paard en dame aanval op de open koningsstelling van Gerben. Dit resulteerde uiteindelijk in remise. Désiré Fassaert kon daarna in een eindspel met lopers van gelijke kleur zijn stelling niet meer houden. Lang was deze partij gelijkwaardig maar ergens ging het onder tijdsdruk verkeerd waarna hij in een minder eindspel terechtkwam. In de partij van Ivo van der Gouw kreeg zijn tegenstander vanuit de opening een geïsoleerde pion op d4, maar wist dit allemaal juist op tijd te verdedigen. Op een gegeven moment wist Ivo niet meer precies hoe hij verder kon komen en koos toen voor een wat risicovollere voortzetting, waarin wit zijn kansen greep. Uit de afwikkeling volgde een iets beter staand dubbel toren eindspel waarin wit een veropgerukte vrijpion op b6 had. Als compensatie daarvoor had Ivo actievere torens en een beter beschermde koning. Toen wit in deze stelling remise aanbood is dat aangenomen. Siert Huizinga kreeg vanuit de opening door nauwkeurig spel een prettige stelling. Na dameruil moest hij het technische plusje zien vast te houden. Op zich lukte dat redelijk, hij veroverde een pion maar zwart had een prachtig paard op f4 dat hoofdbrekens bezorgde. Uiteindelijk bleek dat zijn redding. Hij kon de a-pion vrij ver laten oprukken terwijl Siert zijn pionnenmeerderheid op de koningsvleugel trachtte uit te buiten. Met beiden nog een paard en wat pionnen werd tot remise besloten en kwam de eindstand op 5-3 voor Wageningen-2.

Ronde 9: uitslagen

Vianen/DVP – ASV 1 4-4
1. Ulrich Dresen (2286) – Léon van Tol (2189) ½-½
2. Reiner Odendahl (2378) – Otto Wilgenhof (2239) 0-1
3. Ornett Stork (2097) – Eelco de Vries (2168) ½-½
4. Dennis Kerstens (2164) – Richard van der Wel (2110) 1-0
5. Ulrich Perschke (2157) – Dirk Hoogland (2141) 0-1
6. Mark Agterberg (1953) – Sander Berkhout (2118) 1-0
7. Frank Lommers (2169) – Remco de Leeuw (2159) 0-1
8. Toon van Lanen (2120) – Remco Gerlich (1999) 1-0

LSG 4 – ASV 2 3-5
1. Bart Groeneweg (1976) – Koert v.Bemmel (2062) 0-1
2. Marco de Mooij (1901) – John Sloots (2076) 0-1
3. Arjen van Benthem (2145) – Sjoerd van Roosmalen (2084) ½-½
4. Leendert Pols (1889) – Martijn Boele (1999) ½-½
5. Rag de Graaff (1978) – Pascal Losekoot (2042) 0-1
6. Aart van de Peut (1962) – Frank Schleipfenbauer (2066) ½-½
7. Michael Kubbenga (1896) – Koen Maassen van de Brink (1967) ½-½
8. Wim Zwinkels (1918) – Theo Jurrius (2013) 1-0

UVS 2 - ASV 3 4-4
1. Wouter Dinjens (1985) – Jochem Woestenburg (2028) ½-½
2. Rob Bisschops (2023) - Daan Holtackers (2015) ½-½
3. Ruud van der Spoel (1965) - Fred Reulink (2007) ½-½
4. Arno Sprinkhuizen (1916) - Wouter Abrahamse (1950) 1-0
5. Tsjisang Cheung (1961) - Jan Knuiman (1881) 0-1
6. Maarten van Rooij (2087) - Albert Marks (1774) 1-0
7. Christ Verstegen (1879) - Tony Hogerhorst (1908) 0-1
8. Thomas Willemsen (1895) - Kees Sep (1884) ½-½

Wageningen 2 - ASV 4 5-3
1. Martijn Naaijer (1937) - Anne Paul Taal (1942) ½ - ½
2. Clemens de Vos (1967) - Désiré Fassaert (1894) 1-0
3. Maurice van Eijk (1828) - Gerben Hendriks (1857) ½ - ½
4. Karel Scholten (1906) - Ivo van der Gouw (1895) ½ - ½
5. Cees van de Waerdt (1939) - Ruud Wille (1926) 1-0
6. Mahsa Bitalzadeh (1997) - Paul Tulfer (1911) 1-0
7. John Stigter (1867) - Siert Huizinga (1881) ½ - ½
8. Robin van Leerdam (1951) - Murat Duman (1843) 0-1

ASV 2 verliest maar blijft aan kop

Tegen het jeugdige Zukertort Amstelveen-3 liep ASV-2 de eerste forse averij op maar de schade bleef beperkt doordat ook de nummer 2 Regiohakkers verloor. John Sloots stelde na 2½ uur spelen remise voor. Hij had een mindere stelling en ook minder tijd. Dit aanbod werd aangenomen. Koen Maassen van den Brink bereikte niets na de opening en kon uiteindelijk zetherhaling eigenlijk niet vermijden. Ook remise dus. Koert van Bemmel kwam met zwart goed uit de opening maar het lukte hem niet een aanval op te bouwen terwijl wit de enige open lijn op de damevleugel beheerst. Zo wordt het remise. Op dat moment

ziet het er gelijk uit en lijkt het 4-4 te worden. Niemand staat echt slecht, Pascal Losekoot stond redelijk goed maar het voordeel werd al wat kleiner, Martijn Boele en Frank Schleipfenbauer hadden onduidelijke stellingen. De rest houd het vrij overzichtelijk. Dan komt de tijdnoodfase. Sander Berkhout speelde een degelijke partij maar vergooide in het verre eindspel ergens zijn gelijk staande stelling en moet opgeven. Dit had hij zeker remise kunnen houden maar ergens ging het licht bij hem uit. Frank kwam minder uit de opening en vergeet

later de kansen te grijpen. In de tijdnoodfase vergooide hij een redelijke stelling (wel met 2 pionnen minder) omdat hij dacht te moeten forceren en verloor in de verwikkelingen een stuk. Pascal kwam goed uit de opening, offerde een pion en wikkelde af naar een toreneindspel. Echter dat blijkt hij uiteindelijk niet meer te kunnen winnen. Na de tijdcontrole zijn alleen Martijn Boele en Vincent de Jong (invaller voor Sjoerd van Roosmalen) nog bezig met een 4-2 stand voor Zukertort. Martijn stond gewonnen en Vincent stond iets beter (maar dan ook echt minimaal). Martijn speelde een degelijke partij tegen een tegenstander die een stuk voor 2 pionnen offert. Deze krijgt iets van aanval maar Martijn weet het goed te blokken. Na het afblokken van de aanval kan Martijn met zijn dame pionnen oprapen en won na een schijnoffer met de dame vervolgens eenvoudig. Vincent speelde een goede partij en had een klein plusje in een moeilijk eindspel D+T+2P tegen D+T+P+L. Vincent heeft alle pionnen naar voren gegooid maar de tegenstander verdedigde goed. Onder druk van de stand speelde Vincent toch op winst en schiet in het verre eindspel zijn enige bok van de partij door met zijn koning naar het verkeerde veld te gaan. Daarmee werd het 5-3 voor Zukertort. Een echte winst zat er niet in. Maar 4-4 wel degelijk. Gelukkig heeft ASV-2 het kampioenschap nog geheel in eigen hand.

ASV 3 veilig na zege op WSG Winsterswijk

Met een benauwde overwinning op hekkensluiter WSG Winterswijk heeft ASV-3 zich weten te handhaven in de 3e klasse KNSB. In het begin was er weinig aan de hand, maar dat duurde helaas niet lang. Tony Hogerhorst bouwde de partij agressief op waarbij hij te weinig rekening hield met het offensief van zijn tegenstander in het centrum. Een stukoffer voor 2 pionnen mocht niet meer baten. Theo Jurrius koos voor de verandering eens voor een rustige opening maar al snel opende hij een offensief op de zwarte koning aangezien zijn tegenstander niet al te actief speelde. Diens stukken stonden dan ook weldra op de achterste rij en Theo wist zijn aanval mooi af te ronden. Daan Holtackers kwam aardig uit de opening en koos in het vervolg voor het plan om een vrijpion te creëren maar schatte daarbij de activiteit van zijn stukken niet goed in. Tijdnood en fraai aanvallend spel van zijn tegenstander in het eindspel waren teveel van het goede. Invaller Jan Knuiman trok de stand weer gelijk. Vanuit de opening kreeg hij een positioneel prettige positie, waarin hij de druk op zijn tegenstander wist op te voeren. Deze offerde een kwaliteit om zich te bevrijden, maar slaagde daar niet in en na dameruil was de winst een feit. Ook Remco Gerlich kwam goed uit de opening, maar in het vierde speeluur raakte hij zijn initiatief kwijt alsmede zijn vrije c-pion. Het paard tegen lopereindspel met vrije pluspion voor wit was vervolgens niet meer te keepen. Weer was het een invaller die de stand gelijk trok. Barth Plomp kwam zonder problemen uit de opening. Na onhandig spel van zijn tegenstander won hij een pion en kwam in een kansrijk eindspel terecht. In eerste instantie was het nog niet zo gemakkelijk maar wat later in een dubbel toreneindspel, liet Barth zijn tegenstander kansloos. Jochem Woestenburg kwam met een positioneel plusje uit de opening en wist dat gaandeweg door actief spel op de koningsvleugel uit te bouwen. Zijn tegenstander  probeerde ten koste van een paar pionnen nog een tegenaanval op te zetten, maar Jochem was hier prima op voorbereid en maakte het overtuigend af. Cees Sep zette zijn partij solide op, maar in het vervolg investeerde hij een pion waarvoor hij niet genoeg terug kreeg. Zijn tegenstander verzwakte echter de positie van zijn koning, wat Cees aanknopingspunten gaf voor actief tegenspel. Uiteindelijk bereikte Cees de remisehaven dankzij eeuwig schaak. Dankzij deze overwinning staat het derde, dat voor deze ronde nog niet veilig voor degradatie was, ineens op de vijfde plaats.

ASV 4 klopt De Toren 3

De 4½-3½ winst op De Toren-2 betekende voor het vierde een veilige plaats in de middenmoot. Beide teams waren aan elkaar gewaagd. Maar zeker aan de laatste 4

borden tekende zich gaandeweg wat voordeel aan. Belangrijk was de rol van Anne Paul Taal die zelf niet speelde maar daardoor in zijn rol als teamleider goed wist hoe het er voor
stond. De score werd geopend door Gerben Hendriks met een remise. In de opening verraste hij zijn tegenstander met een pion op d6. Verder voordeel wist hij hier niet uit te halen en na wat onduidelijke zetten is het opeens remise daar waar de echte strijd, zo lijkt het, nog moet beginnen. Intussen hebben Siert Huizinga en Paul Tulfer na de opening voordeel bereikt. Murat Duman ontwikkelde zijn stukken te passief en kon zijn tegenstander hem onder druk zetten. Verdedigend stond Murat echter behoorlijk Wit offerde een stuk op g5 en liet dat vergezeld gaan van een remiseaanbod. Murat speelt door en zette de partij naar zijn hand. Op gecontroleerde wijze speelde hij het uit. Een belangrijke winstpartij. Gezien de slechts 3 uurtjes slaap was Murat content met de overwinning. Intussen was de
partij van Ruud Wille in een gelijkwaardige stelling ook in remise geëindigd. Ook Ivo van der Gouw had al een keer remise aangeboden maar dit was afgeslagen. Ivo stond continu
onder druk maar hield goed stand. In tijdnood volgde door  de aanhoudende druk toch de verliezende zet. Een knappe winst was er voor invaller Martin Weijsenfeld aan bord 1. Hij
speelde voor Anne Paul in de plaats. Zijn tegenstander koos ervoor om de pion op c5 te ruilen tegen Martin’s pion op e4 ten koste van het loperpaar. Doordat Martin het loperpaar op het bord hield kon hij kansen creëren op de damevleugel Zijn tegenstander kwam in tijdnood niet meer onder de druk uit. Martin won een stuk en de partij. Een tegenvaller was het verlies van Siert Huizinga. Hij kreeg vanuit de opening een prima stelling en had ook in het middenspel nog steeds overwicht. Enkele keren was er de mogelijkheid om naar remise af te wikkelen maar Siert wilde meer. In tijdnood verloor hij een pion en later nog één waarna het eindspel verloren ging.

Désiré Fassaert speelde een moeizame  manoeuvreerpartij. Lang ging het gelijk op maar het kostte onze ASV-er meer bedenktijd dan zijn opponent. Daarom wikkelde Désiré in opkomende tijdnood af naar een iets minder staand eindspel. Op de 33e zet overzag zijn tegenstander een verdedigingspointe van zwart, waarna een potremisestelling ontstond.Gezien de stand in de wedstrijd speelde wit nog lang door maar moest tenslotte in remise berusten. Paul Tulfer werd matchwinnaar. Hij kwam beter uit de opening. Zijn tegenstander probeerde met een pionoffer tegenspel te krijgen, maar Paul gaf de pion terug, won een andere en wikkelde af naar een eindspel met ongelijke lopers en een sterke vrijpion. Hij koos de meest solide weg naar winst en dat bracht hem na 66 zetten de overwinning.

Ronde 8: gedetailleerde uitslagen

De Toren/VSV 2 - ASV 3-5
1. Mees van Osch (2018) - Otto Wilgenhof (2239) 0-1
2. Justin Günther (2008) - Eelco de Vries (2168) 1-0
3. Ruud Janssen (2496) - Dirk Hoogland (2141) 1-0
4. Marcella Günther (1885) - Remco de Leeuw (2159) ½-½
5. Noud Lentjes (1925) - Léon van Tol (2189) 0-1
6. Rik Roelofs (1875) - Richard van der Wel (2110) 0-1
7. Jeroen van Onzen (2017) - Wouter van Rijn (2146) ½-½
8. Steven Glasbeek (1926) - Peter Boel (2031) 0-1

Amstelveen 3 - ASV 2 5-3
1. Bram ter Schegget (2172) - Sander Berkhout (2118) 1-0
2. Joran Donkers (2068) - Koert van Bemmel (2062) ½-½
3. Jan Krans (2080) - John Sloots (2076) ½-½
4. Tjomme Klop (2002) - Frank Schleipfenbauer (2066) 1-0
5. Eric Roosendaal (1943) - Pascal Losekoot (2042) ½-½
6. Joël de Vries (1863) - Martijn Boele (1999) 0-1
7. Hing Ting Lai (1941) - Vincent de Jong (1960) 1-0
8. Shotaro de Niet (1816) - Koen Maassen van den Brink (1967) ½-½

Winterswijk - ASV 3 3½-4½
1. Reinhard Cvetkovic (1868) - Jochem Woestenburg (2028) 0-1
2. Reinhard Funke(-) - Remco Gerlich (1999) 1-0
3. Henrik Loesing (2014) - Daan Holtackers (2015) 1-0
4. Zdravko Duvnjak (2072) - Tony Hogerhorst (1908) 1-0
5. Dick Boogaard (1893) - Theo Jurrius (2013) 0-1
6. Henri Abbink (1907) - Kees Sep (1884) ½-½
7. Arent Luimes (1857) - Jan Knuiman (1881) 0-1
8. Dick van Wamelen (1848) - Barth Plomp (1964) 0-1

De Toren 2 - ASV 4 3½-4½
1. Jan Puyman (1998) - Martin Weijsenfeld (1939) 0-1
2. Thomas van Nispenrode (1992)- Désiré Fassaert (1894) ½-½
3. Rein Visee (1858) - Gerben Hendriks (1857) ½-½
4. Mathieu Roskam (1911) - Ivo van der Gouw (1895) 1-0
5. Ben McNab (1836) - Siert Huizinga (1881) 1-0
6. Ron Engelen (1881) - Ruud Wille (1926) ½-½
7. Jan-Willem van Willigen (1829) - Paul Tulfer (1911) 0-1
8. Fred Beumer (1792) - Murat Duman (1843) 0-1

ASV 2 oppermachtig tegen Het Kasteel: 6½-1½

ASV 2 heeft ook in de zevende ronde de titelrace volgehouden. Nog altijd staan de mannen van het tweede twee punten voor op concurrent Regiohakkers. ASV 2 was tegen Het Kasteel messcherp. John Sloots opende de score. De ASV-er won tegen Maarten Rossen een kwaliteit. Daarna loste John Sloots alle stellingsproblemen op en won knap. Koert van Bemmel kreeg een klein voordeel tegen Wesley van Nie. De tijdnood bracht Koert van Bemmel ertoe om akkoord te gaan met remise. Koen Maassen van den Brink zette ASV 2 op 2½-½. In tijdnood was de ASV-er veel handiger dan opponent John Klein Douwel. Theo Jurrius ging hierna onderuit tegen oud-ASV-er Henk van Kortenhof. Na een goed gespeelde partij wisselde Theo Jurrius twee zetten om. Dat kostte een pion en de partij. Frank Schleipfenbauer koos tegen Willem van Berkel de tactische verwikkelingen. Een goede keuze, want het leverde een kwaliteit op. In een goed eindspel kwam de winst sneller dan verwacht, doordat Willem van Berkel de activiteit bleef zoeken en onderwijl matgezet werd. Sjoerd van Roosmalen stelde de matchpunten veilig. Caspar Hermeling koos de aanval, maar kwam daarin met zijn stukken heel onhandig te staan. Na pionwinst was het vervolgens een koud kunstje voor Sjoerd van Roosmalen om het punt te scoren. Martijn Boele wist tegen Hans Quint een goed lopereindspel te bereiken. Een tijdelijk pionoffer bleek in het eindspel beslissend. Pascal Losekoot kwam al snel goed tot gewonnen te staan tegen Jermo Kooijmans. Twee veropgerukte vrijpionnen moesten de winst gaan brengen. Na een kwaliteitsoffer van de tegenstander moest Pascal Losekoot opnieuw beginnen met zijn winstpoging. Dat deed de ASV-er overtuigend. Net voor een vrijpion van Kooijmans gevaarlijk werd, werd de speler van Het Kasteel matgezet. Een prachtige uitslag en nog twee duels te gaan.