ASV 2 niet groots tegen De Pion

Na de gelukkige zege op Het Witte Paard 2 uit Sas van Gent wachtte een lastige uitwedstrijd tegen De Pion. Dat het moeilijk zou gaan worden, was kennelijk ook al in de koppies van de spelers gaan zitten, want het spel was op sommige borden niet groots. En de spelers beluisterend is dat een eufemisme. De wedstrijd kende een slome start met twee bloedeloze remises. Koert van Bemmel tegen Jan van Mechelen en Richard van der Wel tegen Ludo Tolhuizen zullen waarschijnlijk niet met diagrammen opgeleukt in ASV-Nieuws opduiken. De partij van Martijn Boele echter wel. Onze ASV-er zal de walging over zijn slechte schaak zonder twijfel van zich af willen schrijven. Zelden zal Pim Eerens zo weinig tegenstand gehad hebben, dus dat belooft een serie diagrammen. Hierbij is respect voor de Roosendaler op zijn plaats voor het benutten van de geboden kansen.  “Het was verschrikkelijk”, wist Martijn Boele nog te melden. Bij Frank Schleipfenbauer was het spel een stuk beter, maar het resultaat niet. Thierry Penson begon in de tijdnoodfase een koningsaanval, waar de ASV-er geen weerwoord op had. Mat maakte een eind aan het korte lijden. Sjoerd van Roosmalen kwam tegen Stefan Docx nog wel goed uit de opening, maar daarna ging het kwaliteitsverschil tussen de spelers een rol spelen. Sjoerd van Roosmalen raakte een pion kwijt en verloor het eindspel kansloos. John Sloots toonde vechtlust. Tegen Andy Baert waren er verschillende momenten dat een verloren stelling op het bord kwam. Toch haalde de routinier van het tweede de remisehaven. Sander Berkhout was de enige die won. Het was een partij uit één stuk, zoals dat zo mooi heet. De snelste vrijpion besliste de strijd met Bart Peeters. De leukste partij van de dag was zoals bijna altijd die van Peter Boel. In een eindspel met ongelijk materiaal joeg Peter Boel op de winst. Jan Schuurmans vond op studieachtige wijze echter de remiseweg. ASV 2 is na deze nederlaag nog lang niet veilig, maar het zware programma tot dusver doet vermoeden dat het wel goed gaat komen.

ASV 3 verrast met vier invallers Fischer Z

ASV 3 moest het in Amsterdam stellen zonder Remco Gerlich, Jochem Woestenburg, Jan Knuiman en Johan Wolbers. Met het inzetten van Siert Huizinga, Désiré Fassaert, Tony Hogerhorst en Murat Duman kwam daar veel routine voor terug vanuit het vierde. Het treffen begon met de verrassende winst van Daan Holtackers op Casper Blaauw. Bij een afwikkeling naar een toreneindspel ging de Amsterdammer dameruil uit de weg. Daan Holtackers had echter gezien dat hij dan de vijandelijke dame won. Fischer Z was echter na deze uitglijder niet uit haar doen. Tony Hogerhorst kwam tegen Robbert van ’t Kaar slecht uit de opening. Hij bleef zitten met een slechte pion en was in het vervolg helemaal kansloos. Fred Reulink liet geheel onnodig een koningsaanval toe. Bram van Dijk profiteerde en sloeg hard toe. Siert Huizinga had intussen een afwikkeling gevonden naar een eindspel met zware stukken. Niels Bouton moest daarin genoegen nemen met remise. Ook Désiré Fassaert deelde het punt. Lange tijd stond Désiré Fassaert gedrongen. Geroutineerd bleef hij oog houden voor praktische kansen. Uiteindelijk werd Jeroen Kroos in een eindspel met ongelijke lopers gelokt en daar was geen eer in te behalen. De verrassing van de dag kwam vervolgens van Murat Duman. In een complexe stelling vond hij een fraaie tegenactie tegen de dreigingen van Maarten Veldt. Er volgde een hectische tijdnoodfase, waarin Murat Duman handiger was dan zijn opponent. 3-3 met nog stellingen met perspectief. Theo Jurrius moest tegen Jos Teeuwen vanuit de opening al ‘keepen’. Nu heeft Theo Jurrius veel ervaring opgedaan als keeper, dus die opdracht was wel aan hem besteed. Er waren wel Amsterdamse winstwegen, maar Theo Jurrius wist die goed verborgen te houden. Het winnende punt kwam van Koen Maassen van den Brink. Hij hield tegen de hardnekkig verdedigende Rein Barendregt het voordeel vast tot in het eindspel met een pluspion. Dat tikte Koen Maassen van den Brink handig uit. Deze zege zal maar door weinigen verwacht zijn. Het is een teken dat ASV in de breedte steeds sterker wordt.

ASV 4 naar nipte winst op Veenendaal 3

De opdracht was even simpel als noodzakelijk. Er moest gewonnen worden van Veenendaal 3. En dat met maar liefst vijf invallers, want Murat Duman, Désiré Fassaert, Siert Huizinga en Tony Hogerhorst waren met ASV 3 naar Amsterdam. De uitvoering zou dus waarschijnlijk een stuk lastiger worden dan de opdracht formuleren. De vaste spelers namen echter hun verantwoordelijkheid en daarmee haalden ze de druk weg bij de spelers van ASV 5. Kees Sep opende met een degelijke remise tegen Mike van Niel. Daarna viel een meevaller te noteren. Lange tijd stond Ruud Wille wel goed, maar na een afwikkeling ontstond een eindspel waarin Johan van den Brink het loperpaar had. Een klein zetje van de oud-ASV-er hielp onze secretaris echter in het zadel. Met een penning won hij een stuk en de partij. Gerben Hendriks vocht een strijd op leven en dood met Dennis Flohr. Terwijl er een mataanval gelanceerd werd, wis Gerben Hendriks echter dat er steeds een vluchtveld was. De counter was vervolgens messcherp. Twee punten voor met uitzicht op de winst was al haast een reden voor feest, want dit seizoen was er tenslotte pas één schamel puntje gescoord. Ook Anne Paul Taal had intussen de weg naar voordeel gevonden, maar dat had wel veel bedenktijd gekost. In gewonnen stelling ging daardoor het punt toch naar Marcel Flohr, omdat na 37 zetten de tijd op was. Martin Weijsenfeld herstelde echter de marge van twee punten. Ron Flohr ging zonder te ontwikkelen in de aanval en bleef vervolgens met een onbeschermde koning in het midden van het bord achter. Martin Weijsenfeld won twee pionnen en de partij. De 2-4 kwam van Erik Wille. Onze voorzitter speelde weer eens langs de randen van het ravijn en soms er dwars doorheen. Juist toen de remisemarges weer in zicht kwamen, blunderde Erik Wille een pion weg en leek de winst alsnog naar Arjen Loonstra te gaan. Er waren echter praktische tegenkansen, zodat een tactisch remiseaanbod uitkomst bood. Rob Huberts speelde een moeizame partij. De ASV-er leverde een pion in met als compensatie het loperpaar. Dat bleek niet voldoende. Ivo van der Gouw stelde uiteindelijk met een remise de winst veilig. In een volkomen gesloten stelling was er voor niemand eer te behalen. Dat zag ook Benno van der Veen in. Hoewel de uitslagen in de andere wedstrijden niet onverdeeld gunstig waren, heeft ASV 4 weer aansluiting gevonden bij een grote groep ploegen. Handhaving moet zeker nog mogelijk zijn.

Uitslagen 5e ronde

Groninger Combinatie 3 – ASV 1 3-5

1. David Slagter (2179) – Léon van Tol (2210) 1-0
2. Milan Mostertman (2234) - Eelco de Vries (2172) 0-1
3. Gert Jan Rauw (2126) – Dirk Hoogland (2132) 1-0
4. Maurice Schippers (2196) – Wouter van Rijn (2163) 0-1
5. Milan Heller (1955) – Michiel Blok (2136) ½-½
6. Klaas Abma (1839) – Bob Beeke (2272) ½-½
7. Amir Nicolai (2150) – Otto Wilgenhof (2163) 0-1
8. Evie Wamelink (2100) – Remco de Leeuw (2170) 0-1

De Pion – ASV 2 5-3
1. Stefan Docx (2335) – Sjoerd van Roosmalen (2097) 1-0
2. Pim Eerens (2108) – Martijn Boele (2054) 1-0
3. Thierry Penson (2190) – Frank Schleipfenbauer (2090) 1-0
4. Jan van Mechelen (2196) – Koert van Bemmel (2077) ½-½
5. Ludo Tolhuizen (2158) – Richard van der Wel (2111) ½-½
6. Andy Baert (2142) – John Sloots (2091) ½-½
7. Bart Peeters (1949) – Sander Berkhout (2074) 0-1
8. Jan Schuurmans (2079) – Peter Boel (2013) ½-½
 
Fischer Z – ASV 3 3½-4½
1. Casper Blaauw (2245) – Daan Holtackers (2012) 0-1
2. Jos Teeuwen (2105) – Theo Jurrius (1991) ½-½
3. Bram van Dijk (2013) – Fred Reulink (1984) 1-0
4. Maarten Veldt (2143) – Murat Duman (1830) 0-1
5. Rein Barendregt (1971) – Koen Maassen van den Brink (2004) 0-1
6. Robbert van ’t Kaar (2051) – Tony Hogerhorst (1758) 1-0
7. Niels Bouton (2069) – Siert Huizinga (1853) ½-½
8. Jeroen Kroos (1971) – Désiré Fassaert (1822) ½-½
 
Veenendaal 3 – ASV 4 3½-4½
1. Mike van Niel (1961) – Kees Sep (1934) ½-½
2. Benno van der Veen (1937) – Ivo van der Gouw (1866) ½-½
3. Ron Flohr (1923) – Martin Weijsenfeld (1869) 0-1
4. Arjen Loonstra (1886) – Erik Wille (1943) ½-½
5. Marcel Flohr (1917) – Anne Paul Taal (1948) 1-0
6. Johan van den Brink (1858) – Ruud Wille (1892) 0-1
7. Henk Don (1918) – Rob Huberts (1848) 1-0
8. Dennis Flohr (1828) – Gerben Hendriks (1885) 0-1

ASV 2 gelukkig naar zege op HWP (SvG) 2: 5½-2½

ASV 2 boekte tegen de Zeeuwse opponent een belangrijke zege. De ASV-ers hadden wel de wind in de rug, maar dat heb je soms nodig. Sjoerd van Roosmalen zag huisvlijt beloond. In een voorbereide variant kwam de Elstenaar al snel twee pionnen voor. David Roos had dan ook al snel geen verdediging meer. Frank Schleipfenbauer leek voor de 2-0 te gaan zorgen. In het centrum werd de druk flink opgevoerd en dat leek kansen te gaan brengen. Er kwam echter een counter van Renze Ducarmon op de koningsstelling van Frank Schleipfenbauer. Nauwkeurig verdedigen bracht een remise. Hierna verloor Richard van der Wel enigszins onverwacht. Met overtuigend spel won de captain van ASV 2 een kwaliteit. Wouter Ghyselen kwa vervolgens met een va banque-aanval. De verdediging daartegen was moeilijk te vinden. Richard van der Wel vond deze pas in de analyse achteraf, maar toen was hij al in verloren stelling door de tijd gegaan. Martijn Boele kreeg een Zeeuws pionoffer voorgeschoteld, waarbij zijn dame danig in het nauw kwam. Met nauwkeurig spel bleef de dame echter op het bord en wachtte een eindspel met een pluspion. Daarin werd Emile Boucquet met vaste hand naar een nederlaag gespeeld. Ook Sander Berkhout won van een te voorzichtig spelende opponent. Harry Provoost liet Sander Berkhout zijn gang gaan op de koningsvleugel en de pionnenstorm daar bracht groot voordeel. Pionwinst veranderde het beeld van de partij, maar de winst kwam evengoed. Peter Boel stevende op zijn vierde nederlaag af tegen Marnix van der Zalm. In de tijdnoodfase was er echter weer een glimp van de getructe ASV-er. Met een typische tijdnoodtruc won Peter Boel een stuk en de partij. Koert van Bemmel had ook al wind mee. Adrian Roos had steeds het betere van het spel, maar na een blunder sloeg Koert van Bemmel keihard toe. Kees Nieuwelink redde de eer voor Het Witte Paard uit Sas van Gent. John Sloots werd langzaam maar zeker achteruit gedrukt. John Sloots verloor daarbij twee pionnen en de partij. Deze onverwacht ruimde zege heeft ASV 2 een plaats in de top drie bezorgd. Knap in het jaar van de rentree in de tweede klasse.

ASV 3 mist winst tegen De Wijker Toren 2: 4-4

ASV 3 ging als een speer van start in dit duel. Johan Wolbers profiteerde van passief spel van Willem Dekker. Stukwinst bracht het punt al heel snel. Ook Fred Reulink won razendsnel. Theo de Vries kreeg met een loperoffer een niet te stoppen koningsaanval om de oren. Hierna stokte de productie. Sterker nog: de wedstrijd kantelde ineens in Beverwijks voordeel. Daan Holtackers deed wat onhandige zetten tegen Dennis Bruyn. Een ultieme poging om te redden wat er te redden viel, werkte averechts en versnelde slechts het einde. Ook bij Koen Maassen van den Brink ging het mis. Na een mislukte opening wachtte een middag verdedigen. Opponent Paul Spruit wikkelde af naar een eindspel met een vrije c-pion, die het duel besliste. Ook bij Jochem Woestenburg ging het mis. De ASV-er offerde een pion voor initiatief dat er niet echt kwam. Na een tweede pion verloren te hebben, ontstond een ongelijke strijd tegen Cees Duivenvoorde. Na de tijdcontrole leek Theo Jurrius een beter eindspel te hebben. Theo Jurrius zag zijn goede partij echter niet beloond met de winst. In een afwikkeling naar een pionneneindspel vond Wim Rakhorst de remiseweg. Remco Gerlich bracht ASV 3 weer naast De Wijker Toren 2. In een partij met wisselende kansen was de materiaalverhouding in Arnhems voordeel, maar er moest wel een aanval gekeerd worden. Toen dat lukte en Remco Gerlich zijn stukken kon activeren, werd Bastiaan Veltkamp snel uitgeteld. Bij de ontstane 3½-3½ tussenstand waren alle ogen gericht op Jan Knuiman. Een gelijkopgaande partij kwam in het toreneindspel en daarin bleek Jan Knuiman de betere van de twee spelers. In gewonnen stelling, maar in gierende tijdnood, overzag de ASV-er helaas een dolle torengrap van Richard Schelvis. Een teleurstellende remise maakte zo een einde aan een enerverende wedstrijd tegen een gelijkwaardige tegenstander.

ASV 4 onderuit tegen Wageningen 3: 3-5

ASV 4 heeft de vorm nog niet te pakken. Door de 3-5 nederlaag tegen Wageningen 3 is ASV 4 gezakt naar de laatste plaats. Dat moet de komende maanden dus beter. Ook tegen Wageningen 3 ging er het een en ander mis. Kees Sep gaf daarvoor de aftrap. In een redelijk gelijke stelling blunderde de kopman van ASV 4. Bartel Dodeman won een stuk en een pion en daarmee de partij. Gerben Hendriks zorgde voor de gelijkmaker. In een spectaculaire partij won Gerben Hendriks materiaal. Marco Otte kwam echter met een messcherpe counter en omdat de ASV-er de risico’s niet uit de weg ging, was het lang onduidelijk hoe het zou aflopen. Het paste uiteindelijk precies voor Gerben Hendriks. Murat Duman verkoos de aanval boven het verdedigen van een zwakke pion. Na pionverlies bleek Richard Christians de aanval te kunnen stoppen. Kwaliteitsverlies bracht Murat Duman definitief op de knieën. Siert Huizinga kreeg het initiatief tegen John Stigter. De routinier van ASV 4 drong ook nog wel de stelling van de Wageninger binnen, maar bereikte daarmee niets. Zetherhaling bracht de puntendeling. Wouter Abrahamse zorgde voor de tweede gelijkmaker. Na pionwinst was het tegen Frans Bonnier vrij eenvoudig om door te drukken. Een koningsaanval was beslissend. De afloop was van het duel was nu ongewis. Ruud Wille stond verloren, maar Désiré Fassaert had een verraderlijk eindspel op het bord met kansen voor beide spelers. Tony Hogerhorst had ook al een voor beide spelers linke stelling op het bord. Kortom: een spannend laatste uur wachtte. Eerst kwam de verwachte nederlaag van Ruud Wille. Co Wiersma had hem een pion ontfutseld en het toreneindspel was simpel gewonnen voor onze Wageningse vriend. Désiré Fassaert haalde intussen tegen Maurice van Eijk in een pionneneindspel met een pion minder alle trucs tevoorschijn. In een briljant gespeeld eindspel kwam onze eindspelkunstenaar echter net een tempo tekort om te kunnen winnen. Remise. Tony Hogerhorst was intussen in de problemen gekomen tegen Audry Burer. Met dame en loper over de lange diagonaal was de ex-Veenendaler ineens oppermachtig. Tony Hogerhorst verloor twee pionnen en het eindspel was niet meer te houden. Zo eindigde een spannende middag in een teleurstellende 3-5 nederlaag.