ASV 4 verrast koploper Het Kasteel: 5-3

Meer dan ooit was het grand-café van het Lorentz het strijdtoneel van de strijd om de promotieplaatsen in de promotieklasse. Op het programma stond de topper tussen ASV 4 en Het Kasteel dat nog zonder puntverlies aan de zesde ronde begon. De derde kaper op de kust is vooralsnog ASV 3 en die speelde natuurlijk ook thuis.

Vooraf hield niemand rekening met een stunt tegen Het Kasteel. Gaandeweg het duel kwam er echter hoop op een punt of zelfs meer. Het duel opende met een rustige remise tussen invaller Jan Knuiman en Mark Agterberg. Ook captain Anne Paul Taal wist na enige strijd de remisehaven te bereiken. Willem van Berkel had weliswaar een pion gewonnen, maar dat was niet voldoende voor langdurig voordeel. Intussen naderde de tijdnoodfase. De tweede invaller Robert Naasz wachtte dat niet af. In een volkomen gelijke stelling sloot Robert vrede met het talent Jermo Kooijmans. In een spannend gevecht tussen Koen Maassen van den Brink en Wesley van Nie werd het evenwicht ook nooit echt verbroken en zo werd ook de vierde remise een feit. Al snel bleek deze serie remises in het voordeel van ASV 4. Toch was het de Wijchense ploeg die aan de leiding kwam al was daar wel een punt met een hoog ASV-gehalte voor nodig. Onze voormalig speler van ASV 1, Henk van Kortenhof, liet tegen Siert Huizinga zien de finesses van het spel nog steeds te beheersen. Siert Huizinga leverde een pion in en moest lijdzaam toezien hoe Henk van Kortenhof de stelling in zijn greep kreeg. Langdurig verzet had op enig moment geen zin meer.

Op de resterende borden stond het echter goed voor ASV 4. Tony Hogerhorst bracht ASV 4 naast de koploper. Met een pionnenstorm koos Tony de aanval tegen de koningsstelling van invaller Jelle van Deemen. In de tijdnoodfase ging Tony als een mes door de boter. Kort daarna won ook Paul Tulfer. In een gelijkopgaande partij kreeg Paul een stuk te pakken tegen Hans Quint. In de tijdnood werd de voorsprong alleen maar groter. In gierende tijdnood wachtte vervolgens een bloedstollend slot bij René van Alfen. Met twee torens voor drie lichte stukken was er niets van de afloop te zeggen. Met nog enkele seconden op de klok miste René van Alfen een waarschijnlijk winnend dameoffer. Niet veel later was de volgende truc wel voldoende voor de winst. Een afwikkeling bracht een gewonnen eindspel met een kwaliteit meer. En dat kon Twan Rutjes niet meer redden.

Een onverwachte en enorm knappe winst van de mannen van het vierde. Het is de opmaat tot een vreselijk spannend competitieslot met nog drie kampioenskandidaten en wellicht nog vijf kandidaten voor de twee promotieplaatsen.