ASV 3 – ESGOO 2 1½-6½

Voor ASV 3 werd het tijd de eerste punten te pakken. De degradatie was dan wel nabij, maar een puntloos seizoen moest toch worden voorkomen. Het leek als of de druk van de strijd om het lijfsbehoud ditmaal geen invloed op het duel had. Daar waar ASV 3 de afgelopen wedstrijden zeer gespannen speelde, was het nu haast ontspannen. Na ruim 2½ uur spelen, ging het toch weer mis. Gerben Hendriks zag een geofferde pion niet meer terug en zag dat Kirsten Solberg het heft in handen nam. Gerben Hendriks probeerde nog een aanval op te zetten, maar die kwamer nooit. Een blunder leidde tot dameverlies en een snel verlies. Niet veel later moest Paul de Freytas zijn koning omleggen. Paul de Freytas verdedigde zich nauwkeurig tegen de aanvalsgolven van Frank Grube. De druk werd echter te groot en toen kon Paul de Freytas niet op alle plekken tegelijk zijn om ellende te voorkomen. Zo stond er na drie uur spelen toch al weer een 0-2 achterstand en onmiddellijk gingen de gedachten terug naar eerdere grote nederlagen. En al snel bleek dat weer waarheid. Remco Gerlich stond steeds iets actiever tegen Sascha Hokamp, maar de ASV-er kreeg nooit echt voordeel. Een puntendeling was dan ook het logische resultaat. Kees Sep kwam tegen de jonge Zyon Kollen niet in zijn spel. Langzaam maar zeker werd de druk te groot en ging Kees Sep onderuit. Invaller Murat Duman streed lang om de c-lijn. André Langendijk hield daar het gevaar tegen en toen switchte de strijd naar de koningsvleugel, terwijl de ESGOO-speler met zijn toren de stelling binnendrong. Een paardvork gevolgd door een penning kostte in tijdnood tenslotte de dame en het punt. Martijn Boele vocht een duel uit met rokades op verschillende vleugels. Na een afwikkeling restte hem tegen Henk Bernink een dametoreneindspel, waarin de kansen voor de ASV-er waren. Martijn Boele wist daar wel raad mee. Jochem Woestenburg kreeg al vroeg in de partij een stukoffer voorgeschoteld. Vervolgens moest de kopman van Asv vier uur lang hard werken tegen Menno Monsma om niet overspeeld te worden. Dat ging lang goed, maar uiteindelijk kon Jochem Woestenburg het gevaar niet de baas. De gifbeker was nog niet leeg. René van Alfen raakte een pion kwijt tegen Evert Jan Dondergoor. Het dametoreneindspel leek niet direct verloren. De Enschedeër nam er de tijd voor en wist de winstweg toch nog relatief eenvoudig te winnen. Met de zevende nederlaag op rij is de degradatie vrijwel zeker. Het verschil is weliswaar nog "maar" drie punten, maar de concurrenten Pallas en ESG spelen nog tegen elkaar. Het KNSB-avontuur duurde voor ASV 3 dus slechts twee seizoenen.