ASV 4 verspeelt onnodig een punt tegen Zutphen

Soms is het lastig om met acht man op de juiste datum en de juiste tijd achter de borden te verschijnen. Het rondje Arnhem/Velp om alle acht spelers in te laden voor de reis naar Zutphen nam al flink extra tijd, doordat één der spelers het met de vertrektijd niet zo nauw nam. Met een kwartier vertraging werd vervolgens richting Velp gekoerst om daar de Velpse delegatie van ASV 4 op te pikken en daar bleek een der spelers zich al aan het voorbereiden te zijn op de wedstrijd eind maart tegen Meppel. En die voorbereidingen vonden plaats in Utrecht. Inmiddels was plankgas nodig om niet heel laat in Zutphen te komen en zodoende was er geen tijd meer om nog een achtste speler te regelen. Triest en de schuldige mag zich dat aanrekenen.

Met 1-0 achter werd zo begonnen aan het duel dat ons in het spoor van leider Meppel moest houden. Al snel volgde een remise van Erika Belle tegen Nagib Zafari. Erika Belle zag een slechter eindspel naderen en bood daarom voordat dat zover was remise aan. Gerben Hendriks kreeg van Frank Posthuma een wilde aanval voorgetoverd. Gerben Hendriks bleef echter rustig en vond alle zetten die nodig waren om de kamikaze-acties op te vangen. Na kwaliteitswinst was de gelijkmaker daar. Paul Tulfer speelde een moeilijke partij en kwam in gierende tijdnood. Daarin was Wouter Rothengatter hem te slim af. Na stukverlies keek ASV 4 weer tegen een achterstand aan. Die werd nog groter toen Martin Weijsenfeld te veel waagde tegen Daniël Alink. Gelet op de stand in de wedstrijd moest de ASV-er een remiseaanbod afslaan, maar zijn vervolgaanpak speelde Alink in de kaart. De inmiddels open stelling bleek de Zutphenspeler vrije doortocht te geven. Anne Paul Taal bracht ASV 4 terug in de wedstrijd. Kees Henstra verspeelde al in de opening een pion en kwam daardoor in het nauw. Afwikkeling naar een dameeindspel bracht de winst. Bij een 3½-2½ achterstand was het aan de invallers Martijn Boele en Robert Naasz om alsnog de winst binnen te halen. De spelers uit het vijfde, die de plaats innamen van Koen Maassen van den Brink (in ASV 3) en Erik Wille (in ASV 2) die in hogere teams moesten aantreden. De mannen uit het succesvolle team van captain Theo van Amerongen slaagden net niet in die missie. Martijn Boele was met nauwkeurig spel drie pionnen voorgekomen tegen Aleksandr Sahakian. Winst leek er aan te komen, totdat Martijn Boele tot ieders verbijstering een dolle toren liet ontstaan. Remise! Robert Naasz liet zich hierdoor niet van de wijs brengen en deed waar hij de hele middag al mee bezig was: werken aan winst. Na pionwinst schotelde Olav Wilgenhof hem een koningsaanval voor. Robert Naasz weerstond de dreigingen, won ene tweede pion en sloeg andermaal een aanval van de broer van "onze" Otto af. In het eindspel haalde Robert Naasz koelbloedig het gelijkspel voor het vierde binnen. ASV 4 zakte door het puntverlies naar de vierde plaats met de top drie nog te gaan. Het ging om handhaving dit seizoen en dat is soeverein bewerkstelligd.