Bennekom net te sterk voor ASV 4: 4½-3½

ASV 4 heeft de koppositie in de promotieklasse weer moeten inleveren. Dat is niet vreemd natuurlijk, want handhaven is immers het devies. En dat lukt nu eenmaal niet als je eerste eindigt. Bennekom en ASV 4 hebben er zaterdag een spannende middag van gemaakt met veel leuke momenten. Een knotsgekke partij tussen Erik Wille en Teunis Bunt opende het bal met een remise na zo'n drie uur spelen. "Wat een schuivers", meldde een teamgenoot ironisch. Erik Wille had aan de opening een pion en aanvalskansen overgehouden. Zoals gebruikelijk ging de ASV-er niet op zijn handen zitten, maar werd een stuk geofferd voor een 'winnende' aanval. Helaas zat er een gat in de berekening, zodat meteen maar een tweede stuk geïnvesteerd werd. In verwarring gebracht gaf Teunis Bunt een dame voor een toren terug. Vervolgens koos Erik Wille voor remise door zetherhaling in een stelling waar bij analyse toch mogelijkheden in werden ontdekt. Gerben Hendriks ging hierna onderuit tegen Bennekoms sterkste speler, Hotze Hofstra. Lang leek Gerben Hendriks goed mee te spelen. Hotze Hofstra had echter een afwikkeling beter doorgerekend en met twee lopers tegen een toren werd Gerben Hendriks vakkundig gevloerd. Paul Tulfer had voor de gelijkmaker kunnen zorgen. Na een uitstekend gespeelde opening had onze Apeldoornse routinier een pion meer tegen Martin Markering. Met tanende bedenktijd stond Paul tulfer vervolgens voor de lastige keuze een gesloten stelling te gaan uitmelken of af te wikkelen naar een eindspel met pluspion. Dat laatste deed hij, maar na een vijandelijk pionoffer werd het erg ingewikkeld en onder druk van de tijd kon een remiseaanbod niet geweigerd worden. Eric Hartman maakte hierna gelijk. Na een ruil sloeg opponent René Bakker in goede stelling verkeerd terug. Dat leverde Eric Hartman een stuk op. Rustig speelde Eric Hartman de partij in de tijdnood naar winst. Dat deed ook Anne Paul Taal, die tegen Eddy de Beule een prima partij speelde. In een gelijkopgaande strijd zette Anne Paul Taal het vijandelijke centrum onder druk. In de tijdnoodfase kon Eddy de Beule de gevaren niet meer bezweren. Hij offerde nog een stuk, maar zonder enig rendement. Met een prachtige damezet maakte Anne Paul Taal een einde aan de ongelijke strijd. Dit was meteen ook het moment in de wedstrijd dat we mochten hopen op één of zelfs twee matchpunten. Vooral de partij van Erika Belle was daarbij cruciaal. Net na de tijdcontrole kon Erika Belle met een kwaliteitsoffer tegenkansen krijgen in een verder zeer gedrongen positie. De Velpse miste die kans en zo kwam de druk op twee slechte eindspelen te liggen. Hans Rigter moest het initiatief aan Jan Wouters laten. De remisemarges leken echter groot. De Bennekommer sloeg echter een remiseaanbod af en de druk op de passieve stelling van Hans Rigter werd opgevoerd. Een bevrijdende pionzet werkte averechts en toen lag Hans Rigter er snel af. Martin Weijsenfeld had intussen alle gevaren in het eindspel bezworen. Martijn Pauw offerde nog wel een kwaliteit voor kansen, maar met actief torenspel wist Martin Weijsenfeld de remisehaven te bereiken. Erika Belle had intussen op een ander veld de kwaliteit alsnog geofferd, maar dat bracht nu slechts uitstel van executie. Bennekom was zo doortastender op de beslissende momenten en won daarom terecht dit duel.