ASV 4 - Veenendaal 5½-2½

ASV 4 opent seizoen met zege

Een nieuw seizoen starten is altijd weer spannend. Wat zijn de kampioenskandidaten en wie moet er vrezen voor degradatie? De koele ELO-cijfers geven een indicatie, maar niet meer dan dat. Het algemene gevoel is dan ook “laten we maar eens zien dat we ons handhaven”. Die bescheidenheid zie je trouwens bij steeds meer teams en niet alleen bij ASV. In die strijd om klassebehoud was het essentieel om het gepromoveerde Veenendaal 2 te kloppen. En dat moest dan zonder Martin Weijsenfeld en Erika Belle gebeuren. Veenendaal 2 was door de afwezigheid van Dimitri Koudinov, oud-ASV-er Johan van den Brink en Peter Verweij echter nog veel zwaarder gehandicapt. Al snel kreeg ASV 4 dan ook op verschillende borden aanknopingspunten voor iets moois. Voordat dat mooie tot bloei gebracht kon worden, was er echter eerst een vrij bloedeloze remise aan het topbord. Erik Wille had zoals gebruikelijk alle regels voor positioneel spel aan zijn laars gelapt en opponent Ron Flohr ging alle risico’s uit de weg. Gelukkig gebeurde er op de andere borden meer. Gerben Hendriks had een prachtige dreiging over de lange diagonaal. Harry Verhoef zag de ASV-er met zijn toren de Veenendaalse veste binnendringen en het punt was snel een feit. Invaller Martijn Boele maakte er tegen Audry Burer een spektakelstuk van. Op de damevleugel werd de ASV-er overspeeld, maar de counter met een stukoffer door het centrum was knap. Of het allemaal klopte, is voor voor de deskundigen. Audry Burer vond echter niet de juiste verdediging. De na jaren op het oude nest teruggekeerde Paul Tulfer had ook een relatief eenvoudige middag. De Apeldoorner in Arnhemse dienst manoeuvreerde net iets handiger met zijn stukken dan invaller Piet Anjema dat deed voor Veenendaal 2. Dat leidde uiteindelijk tot stukwinst en partijwinst. Bij 3½-½ was het woord even aan de Veenendalers. Anne Paul Taal was na een schijnoffer een pion kwijt geraakt. Mike van Niel moest in het vervolg wel een kwaliteit geven, maar het aantal pionnen compensatie was intussen opgelopen tot drie. En één van die drie liep door. ASV 4 ging ook na die tegenslag onverdroten door met het werken aan een ruime overwinning. Koen Maassen van den Brink speelde tegen Bert Duijker een goede partij. Met nauwkeurig spel won de ASV-er de slag om het centrum. Hij maakte twee pionnen buit en na een stukkenruil in tijdnood was de winst een feit. En daarmee had ASV 4 zich verzekerd van de eerste matchpunten. In de resterende partijen volgden nog een verlies en een winst. Murat Duman kwam niet in zijn spel tegen Henk Don. En va banque aanval over de h-lijn bracht ook geen uitkomst. Een verre vrijpion van Henk Don bracht hem de winst. Invaller Tony Hogerhorst hield aan een spannende partij een pion over. Die moest hij in het vijfde speeluur weer inleveren onder de druk van Gerard Bulthuis. Tony Hogerhorst hield echter een vrijpion en ondersteund door toren en koning bracht deze de beslissing. Zo liep de zege op tot 5½-2½ en dat was niet eens onverdiend. Als deze wedstrijd een graadmeter is, dan heeft ASV aangetoond sterk te zijn in de breedte. Maar of deze wedstrijd een graadmeter was, zullen we de komende ronden te weten komen.